Welke bloem is dit?

De cirkel van de seizoenen

Zomer: als de schepping uitbundig juicht in stilte en variatie

Herfst: als treurige tranen van de dood worden gezaaid in kleurigheid

Winter: als de schepping onderkoeld wacht met ingehouden adem

Lente: als de gezaaide verwachting tot leven komt

En tussen het riet wemelt het van bijna transparante mini-libellen

Het was weer witte-wollen-wolken-weer

Een vleugje lila tussen 't heldergroene groen

Somewhere

somewhere

in an unmeasurable universum

light

was focused

on a blue planet

somewhere

on this beautiful coloured ball

with unique

circumstances

existence appeared

and possibilities

were made manifest

somewhere

all over the place

people filled up

the different landscapes

worked for a living

and made things 

work for them

Weg

is er een weg

naar liefde

vol zijn

van geluk

en tevredenheid

is er een weg

naar vrijheid

alle beletsels

en belemmeringen

weg

is er een weg

naar volmaaktheid

van groeien

naar het licht

vol van vruchten

rijp volwassen

volkomen heel

is er een weg

van kennen

en je gekend weten

van begrijpen

en verstaan

van wijsheid

en van inzicht

is er een weg

van vertrouwen

en spreken

met anderen

zonder misverstaan

Doorkijkjes

Vanaf het moment dat ik ben gaan fotograferen, toen ik op mijn twaalfde een plastic fototoestel won, heb ik onder andere landschappen gefotografeerd. Autodidactisch leerde ik, door vallen en opstaan, mezelf de eerste kneepjes van het vastleggen van beelden. 

Het inkaderen van een onderwerp, zorgen voor perspectief, de horizon goed plaatsen, dat werd me pas veel later duidelijk, onder andere bij de tekenlessen op school en de cursus die ik daarna gevolgd heb. Vanaf toen lette ik veel meer op dat soort zaken, voor ik een foto maakte. Met een zoom op je camera wordt dat nog wat makkelijker. Soms moet je door je knieën, of een stapje terug doen, een boom, een bloem meenemen in het beeld, om zo diepte te suggereren op het platte vlak, wat een foto toch altijd zal blijven. Je zet het geheel in een perspectief. Voorgrond en achtergrond maken samen het beeld compleet.

Nog later werd het een sport om mooie doorkijkjes te maken. De verre horizon met gebouwen of bomen, omzoomd door een boom of struikgewas aan één of beide kanten van het beeld. Een kader. Een uitzicht. En de samenhang daartussen. Het donker van het kader, met in het midden het licht dat op de verte valt. Romantisch. Idyllisch. Contrastrijk. Staren in de verte, vanuit een gegeven plek, positie, standplaats.

Na de regenbui

Aantrekkingskracht

Wat is dat toch, die onafgebroken belangstelling van vlinders, bijen, wespen en allerlei insecten, vanaf de lente tot ver in de zomer, op de verschillende bloeiende bloemen in het veld? 


Wat dat is? Een ingeschapen verlangen naar bloei en vruchtdragen. Een aantrekkingskracht tussen de soorten. Het wonder van de voortplanting en wederzijdse bevruchting en verspreiding. De reden van de instandhouding van de soort. Een lust voor het oog. Een schaduw van seksuele driften en gedrevenheid.in de natuur. Een beeld van de betrokkenheid van man en vrouw op elkaar, gericht op innerlijk en uiterlijk, middel tot voortplanting, uiting van de liefde.

Wonder op wonder. 


Met een beetje oog voor detail kun je nog meer onder de indruk komen van het gewriemel van het vliegend gedierte op de schoonheid en fragiliteit van de bloemen, en de uitwisseling van minuscuul, voor het blote oog bijna niet waarneembare stuifmeel of zaad. En de aanbidding voelen groeien in een stil lied voor de grote Schepper van het kleine detail, met oog voor variatie en ook nog eens zicht op het grote geheel ...

Witte waardigheid

Dagpauwoog op de vlinderstruik

You are the Beauty (Gungor)

You are the Beauty

Love, love, love of mine

You have caused the sun to shine on us

Music fills our ears

Flavors kiss our lips with love divine

You are the beauty

You are the light

You are the love, love of mine

Breath and sex and sight

All things made for good in love divine

But for you who fear my name

Maar voor u die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan en onder Zijn vleugels zal genezing zijn; en u zult naar buiten gaan en dartelen als kalveren uit de stal. (Mal. 4:2)

The Welcome Wagon - But For You Who Fear My Name

En nog een live-uitvoering voor de liefhebbers. Zij het niet helemaal stabiel gefilmd.

But For You Who Fear My Name 

But for you who fear my name,

the sun of righteousness will rise

with healing in his wings.

And you shall go forth again,

skip about like calves

coming from their stalls at last.

You shall be my very own

on the day that I

cause you to be my special home.

I shall spare you as a man,

as compassion on his son

who does the best he can.

But for you who fear my name,

the sun of righteousness will rise

with healing in his wings.

And you shall go forth again,

skip about like calves

coming from their stalls at last.

You shall be my very own

on the day that I

cause you to be my special home.

I shall spare you as a man,

as compassion on his son

who does the best he can.

But for you who fear my name,

the sun of righteousness will rise

with healing in his wings.

And you shall go forth again,

skip about like calves

coming from their stalls at last.

Morgenmijmering

het licht 

is zacht

het water

is verlegen

met de nieuwe morgen

de spiegeling

weerkaatst

omfloerste stralen

de hemel

glimlacht

vol ingehouden mededogen

Drie op een rij

Visionair

als je bedenkt

dat wat we zien

een afgeleide is

van een gedachte

een vorm gegeven idee

waarom zou je

je dan nog

laten afleiden

door obstakels

en verhinderingen

en blijven staan

bij wat je ziet

de mogelijkheid

zit in de fantasie

de potentie

ligt verborgen

in de toekomst

visie gaat uit

boven fysiek

Verborgen

verborgen

is de God

waar wij

mee worstelen

maar

in zekere zin

ook wel weer

natuurlijk

dat God

zich niet

ten volle openbaart

hoewel Hij

ons maakte

tijd en ruimte

creëerde

als onze beperkte dimensie

van bestaan

zouden wij 

het niet overleven

als Hij zich

ongefilterd

zou onthullen

Grote kaardebol

Bijzondere distelsoort, die ik vanmorgen zag staan langs een slootkant, in het wild. Nooit gezien, zag er wel groot en imposant uit. Grote kaardebol, even op internet opgezocht, maar nog nooit van gehoord.

Beppen

Mediterende reiger

Apache helicopter

Eau de toilette

Zonsondergang

Foto's van gisteren. Mooie ondergang van de zon, aan het einde van een mooie dag. Prachtig sluitstuk en een belofte voor later ...

Vrij natuurlijk ...

Kleine vuurvlinder

Nachtuiltje

Jonge libel

Gisteren een serie geschoten van enkele libellen, zo te zien nog jonge exemplaren van de viervleklibel. Als ik het goed heb, tenminste, ik ben geen kenner. Mooie tekening, ook van de vleugels. Het blijven prachtige insecten, die wel erg onrustig heen en weer vliegen. Maar soms, dan zitten ze en blijven, als je ze rustig benadert, ook wel even stilzitten.

Koolwitjes

De zomer schijnt begonnen te zijn

Vanmiddag een wandeling gemaakt. Omdat de zomer echt begonnen schijnt te zijn. Hoewel ik me dus gewoon wel meerdere wandelingen kan herinneren met prachtig weer.

Uiteindelijk meer gestopt, gebukt, geknield, gekeken en geklikt, dan echt gewandeld. Drie en een half uur over zes kilometer is natuurlijk niet echt snel. Maar dan weer wel ruim achthonderd foto's gemaakt.

Hier de eerste serie. Later volgen nog aparte blogs van vlinders en libellen, die goed te benaderen waren vanmiddag.

Mensvisies

- De mens is een mooie machine met een grote rekbaarheid. Alle radertjes grijpen in elkaar, alles is perfect op elkaar ingespeeld, in evenwicht, zelfvoorzienend. Rust is nodig, om weer op te laden, aan te sterken. Voedsel is noodzakelijk voor de omzetting in energie. Gevoel is een mooi woord voor onze naar buiten gerichte zintuigen, bedoeld om te ervaren, te zien, te horen, te proeven.
- Meer niet?
- Is dat niet genoeg? Het is de basis. Al het andere is bijkomend. En meegenomen. Extra. Beleg op je brood.
- Wel. Ik heb toch een andere mening. Een dieper gaande visie. Een mens is een vat vol liefde, een vloeibare hoeveelheid gevoel, in stand gehouden door een dun laagje lichamelijkheid. Hij wil naar alle donkere hoekjes, in alle kleine gaatjes kruipen. Hij wil vuur ontsteken, licht brengen, hij bruist van verlangen. Hij wil omarmen, geven, brengen, vullen, groeien, regenen. Als een vruchtbare wolk, als een bloeiende perenboom. Vruchten voor de voorbijgangers. Regen als zegen. Wat is de mens zonder liefde? Waar is het gevoel in je machine, in je lijf, in je technisch goed afgestemde geheel?
- Ja ... er moet natuurlijk ook gewoon brood op de plank. Werken voor je eten. Gevoel? Ja, liefde is lekker, zeker. Even. Maar ook snel weer voorbij. Dan komen de wensen,de vragen, de opdrachten, de verwijten. Ruzies ook. Voor de lieve vrede slik je dan weer veel te veel. Ga je nog harder werken. Nog meer verdienen. Want liefde, ja liefde is gewoon te koop ....!
- Nou, nou, je zegt nogal wat ....! En jij? Wat zeg jij ervan?

Droomfontein

het bruist

het spettert

het sist

het knettert

beelden vechten

met woorden

letters stoeien

met ritmische melodie

de wind

van mijn geest

zoekt

door de poort

van herinneringen

naar de toekomst

van het hier

en nu

verward

bedeesd

verstard

ontheemd

de vrijheid heeft 

een louterend vuur

ontstoken

de regen heeft

kleurrijke wolken

gebaard

Zomaar tussen de bomen barst het van de kleuren

A psalm of praise

who is a God

like the Lord of lords

the King of kings

Creator of all beings

He was

before

beginning

everything

that ever was

was brought into light

and made manifest by Him

only made possible

by his great power

He did it all

majesty and glory

belongs to Him

who was

and is

and will be

forever

He is worthy

Toekomst

vanuit 

een zeer realistische eeuwigheid 

wordt onze aardse vluchtigheid 

voortdurend 

beschouwd

en gewogen 

op fluisteringen 

houdbaarheid

Zwijgen

het kan 

zomaar 

zijn

dat 

het zwijgen 

van God 

waardoor wij

van ons stuk gebracht

en in de war geraakt

niets meer

zeker weten

en onze 

bewust 

gezochte

maar als

onheilspellend 

ervaren

stilte

Slakkenrace

Orchideeën

Vervreemd

bedolven

onder alles

wat wordt gevraagd

en wat ik 

voel

dat gedaan 

moet worden

snak ik naar 

op adem

komen

en herstel

van rust

strek ik mij uit

naar licht

dat zich ontvouwt

dan valt juist op

hoe donker

het is

om mij heen

als ik

mijn ogen open

en alles 

zie groeien

en kleuren

om mij heen

dan

zink ik

in het niet

van grijs

Veranderen

And we, who with unveiled faces all reflect the Lord's glory, are being transformed into his likeness with ever-increasing glory, which comes from the Lord, who is the Spirit. (2 Kor 3:18, NIV) 

Wij allen nu, die met onbedekt gezicht de heerlijkheid van de Heere als in een spiegel aanschouwen, worden van gedaante veranderd naar hetzelfde beeld, van heerlijkheid tot heerlijkheid, zoals dit door de Geest van de Heere bewerkt wordt. (2 Kor 3:18, NIV)

Vorige week zondag hoorde ik een preek over het thema 'verandering', gebaseerd op bovenstaande tekst, die ik ook maar even in het Engels heb vermeld, omdat die nog mooier en dieper klinkt als de Nederlandse vertaling.

Nog voor de dienst begon, las ik het hele hoofdstuk dat stond aangekondigd op het psalmbord, en werd mijn aandacht ook getrokken naar deze tekst, het laatste vers van het hoofdstuk. Paulus trekt daarin een parallel met Mozes, die, gekomen van de berg Horeb, na de ontmoeting met de levende God, zijn gezicht moest bedekken voor zijn landgenoten, vanwege de hemelse glans die voor iedereen zichtbaar was. Hoeveel te meer zal de glorie van God schijnen in ons leven, als we zijn aangeraakt door God's liefde, als we Hem daadwerkelijk hebben ontmoet. Als we ons leven helemaal aan Hem over mogen geven.

Er wordt dan een proces van verandering opgestart. Uitlopend op hemelse volmaaktheid. Daar ging de mooie, duidelijke, beeldende preek van zondag over. De dominee had een vlinder bij zich om dat uit te beelden. De vlinder, die eerst een rups was. Die de vrijheid leert kennen. Zijn vleugels mag uitslaan.

Hoezo slecht weer?

Buienradar draait overuren, vakanties lijken al in het water te zijn gevallen voor ze goed en wel zijn begonnen, tunnels lopen onder, iedereen zit te zeuren over het slechte weer, maar ik heb me vanmiddag, tussen de fikse buien door, toch maar even naar buiten gewaagd.

Eerst even op de fiets, dat ging nog net goed, toen de auto naar de garage gebracht en terug komen lopen. Gave, grijze, dreigende luchten. Fotogeniek genoeg.

Ja, soms druppelde het even, maar het viel uiteindelijk best mee. Soms brak de zon zelfs even door en zette alles in betoverend licht.

Jonge stern (visdief)

Klaar om te landen

Purperreiger

Zijn is een werkwoord

Ik ben

sprak

ergens

in de eindeloosheid

van de eeuwigheid

een woord

onze wording

een tegenover

voor zijn liefde

de basis

van ons bestaan

de oorzaak

van ons

zijn

in tijd

en ruimte

maar

Laat avondlicht

De dag begon met regen, waarna het, in onze omgeving althans, al snel weer opklaarde. Vanmiddag met prachtig weer naar huis gefietst. Vanavond nog even wezen lopen, maar helaas was de zon veel te snel weer verdwenen achter opkomende sluierbewolking.

Bijzondere ontmoeting gehad, met twee, volgens mij jonge uilen, die vlak voor me opvlogen en later zelfs terug kwamen vliegen. Helaas te snel om, met het weinige licht, al vliegend vast te kunnen leggen. Een schim, meer niet. Misschien een volgende keer beter ...

Helaas is een groot deel van het eeuwenoude tiendweggetje, waar ik regelmatig terugkom en in het verleden veel foto's gemaakt heb, inmiddels met grof geweld misvormd door nietsontziende bouwplannen. Iets met verplaatsing van voetbalvelden voor zeer noodzakelijke woningbouw ...

Toch, ook nu weer, in het late avondlicht, wat foto's kunnen maken.

Stenen

als

koude stenen

konden spreken

dan zouden zij

verhalen

van heldhaftige daden

en droevige dagen

uit een ver

verleden

maar

koude stenen

spreken niet

zij zwijgen

als het graf

dat zij bedekken

als herinnering

slechts

een naam gebeiteld

van een leven voorbij

weggeëbde warmte 

niet te traceren betekenis

Hollandse wolkenluchten

Ja, vandaag was weer zo'n dag. Van overdrijvende wolkenvelden. Van helder wit tot donkergrijs. Voortgedreven door een woelige wind. Snel veranderend van vorm. Mooi afstekend tegen de helderblauwe hemel en het zomerfrisse, groene gras.

En ja, ik was weer zo gek, om dat allemaal vast proberen te leggen, al fietsend, al draaiend om mijn as. Ik heb een tic, ik weet het.

Maar het was weer zo mooi. Zo Hollands. Zo polderachtig. Zo weids. Zo'n wereldomvattend vergezicht. Zo speels, zo dartelend en buitelend. Zo zomers.

Sorry, ik moet het even laten zien ...

Delicatesse