Grote bonte specht

Pride (2)

Van de week even een zwaan staan te fotograferen.

Een echte showbink.

Kwam telkens met al zijn veren opgezet op me af zwemmen.

Maar echt dichtbij durfde hij ook niet te komen.

Wel zeshonderd foto's gemaakt, waarvan er al een paar zijn gepubliceerd in een eerder bericht.

De rest heb ik gebruikt om een aantal gif-jes te maken, bewegende beelden.

Zie hieronder.

En dan nog een tweetal filmpjes als toegift.

Omdat die 'pride' toch wel een mooi gezicht is.

Een echte, witte lente-patser, jazeker.

Hij had alleen niet door dat het vrouwtje inmiddels al lang vertrokken was ...

Spring is in the air

Eekhoorn

Een flits door de bomen.

Eerst een snelle, maar achteraf veel te donkere foto gemaakt.

Meteen op de video-stand geklikt.

Eekhoorn even gevangen.

Weg eekhoorn.

Toch leuk ...

Jonge merels, drukke ouders

Bij ons vakantiehuisje stonden veel bomen.

Veel bomen met veel vogels.

Een drukte van belang.

Mooi om te zien.

Veel gevangen dus met foto's.

In één van de struiken bleken merels een nest gemaakt te hebben.

We zagen een ei op de grond liggen, mooi lichtblauw.

Die was er uitgevallen.

Maar de ouders vlogen af en aan met voedsel.

Vlinders, wormen, wat niet al.

Heel voorzichtig konden we af en toe het nest zien.

Soms hoorden we gepiep.

En ja hoor, het is gelukt, om het nest ook te fotograferen.

Met twee jonge merels.

Zelfs te filmen, in al hun aandoenlijkheid.

Maar aan het eind van de week was het nest leeg.

Uitgevlogen ...?

Of toch geroofd, door de vele Vlaamse gaaien?

Die er ook waren.

We weten het niet ...

Rups van de Grote-beer-vlinder

Kat en muis

Heb ik weer.

Live getuige zijn van een spel.

Tussen kat en muis.

Het mooie van de natuur.

Maar ook het contrast.

Met het lelijke.

De gebrokenheid.

De dood.

Ik kwam aanfietsen.

Zie ze gaan.

Kat loopt achter rennende muis aan.

Ik stap af, pak fototoestel.

Muis verstopt zich in goot van de kraanbaan.

Muisstil zit hij.

Kat is hem even kwijt.

Na wat foto's gemaakt te hebben, zie ik dat de kat hem bijna in het oog heeft.

Ik besluit in te grijpen.

Misschien kan ik de muis redden ...

Ik schakel over op filmen.

Muis aan de run ...

De vrijheid tegemoet?

Helaas.

Hij maakt een bocht, wil zich onder een auto verstoppen.

Maar ook een kat is snel ...

Hoe het is afgelopen?

Ik heb het niet gezien.

Of vast kunnen leggen.

Na vijf minuten keek de kat me erg onschuldig aan ...

Maar ja, zo kijkt hij altijd.

De koekoek is er weer

Hij is er weer.

Duidelijk te horen.

Karakteristieke roep.

Maar wat minder makkelijk te zien.

Erg schuw.

De koekoek.

Vanmorgen had ik hem te pakken.

Helaas was het niet licht mooi.

Moest ik hem tegen het licht in fotograferen.

Oplichten kan natuurlijk achter de computer.

Maar de kleuren knappen er niet echt van op.

Van een haas en een wezel

Deze keer geen foto's, maar een filmpje.

Gisteren opgenomen in het mooie natuurgebied van de Donkse laagte bij Brandwijk.

Eén van de mooiste plekjes in de Alblasserwaard.

En ook nog eens vrij rustig.

En altijd wel iets te zien.

Gisteren stond ik foto's te maken van de grutto's, toen er op het fietspad een haasje aan kwam sukkelen. 

Gewoon naar me toe.

Of hij zag me niet, of hij negeerde me.

Ik knielde en schakelde over op filmen.

En terwijl ik hem aan het filmen was, zag ik op mijn scherm een wezel uit het gras komen.

Huppelend de weg oversteken.

Achter de haas langs.

Ik denk tenminste dat het een wezel was.

Hij was te klein voor een hermelijn of een marter.

De week ervoor had ik er ook al één gezien. 

Maar die zag me en voor ik een foto kon maken, was hij al in het gras verdwenen.

Nu dus als bijvangst in dit filmpje.

Kleine zebra's

Vissende reiger

Best wel eens meer vissende reigers gezien.

En gefotografeerd.

Gefilmd.

Maar deze.

Donderdag.

Was zo geconcentreerd.

Dat hij langs me heen liep.

Onder me door zelfs.

Toen pas vloog hij weg.

En weer terug.

Een serie dus.

Een selectie.

Met wat bewegende beelden.

En een filmpje.

Als bewijs.

Gele kwikstaart

Heikikker

Blauwborst in de Zouweboezem

Na de prachtige ochtendsessie.

Gisteren.

In het Alblasserbos.

Vol van oranjetipjes.

's Middags een rondwandeling gemaakt.

In de Zouweboezem.

Prachtig, rustig, verstild gebied.

Uitgestrekt.

Vol van zonlicht.

En vogels.

En vlinders.

De verrassing daar.

Was toch wel de ontmoeting.

Met een bijzondere vogel.

De blauwborst.

Even.

Heel even maar.

En ook nog in tegenlicht.

Maar onmiskenbaar.

Enkele foto's kunnen maken.

Helaas niet scherp.

En een filmpje.

Met wat geluid.

Overstemd door bijgeluiden.

Maar toch.

Bijzonder.

Apart.

Liefdesdans onder een open hemel

Een toegift.

Prachtige afsluiter.

Van het glansmistlicht van gisteren.

Dansende zwanen.

Liefdesdans.

Paren in een gouden decor.

Het duurt een paar minuten.

Maar wel van begin tot eind vast kunnen leggen.

Zo mooi.

Zo zacht.

Zo lieflijk.

Baltsende en parende futen

Dat je naar huis fietst.

Uit je werk.

Tijdens de late schemering.

De zon al onder.

Langs de molens.

De dagelijkse route.

Gewoon, zoals anders.

En dan.

Zomaar.

Langs het fietspad.

Beweging ontwaart.

In het riet.

Afstapt.

Camera pakt.

Parende futen.

Kort.

Zo maar weer voorbij.

Een baltsende dans er achteraan.

Dat.

Dat is lente.

Dat is leven.

Dat is mooi.

Dat is een feestje.

Dat je daar getuige van bent.

Zomaar.

Onverwacht.

Maar ook precies vast hebt kunnen leggen.

Om weer te kunnen delen.

Dat is prachtig.

Mooi.

Uniek.

Een geschenk.

Uit de hemel.

Licht op je pad.

Vuur in je hart.

Een loflied voor de ziel.

Zwanenliefdesdans

Zo mooi.

Zo lieflijk.

Zo teder.

Zo gracieus.

De zwanenliefdesdans.

Het voorspel van synchroon zwemmen.

Minutenlang kopje onder.

En weer omhoog.

Samen dansen in het water.

Dan de zwijgende, tedere beklimming.

Een moment van echt, lichamelijk contact.

Erop, erover.

Een zacht gekreun.

That's all ...

En dan.

Als afsluiter.

Samen water trappelen.

Ook weer synchroon.

Teder.

En dan weer wassen.

Wachten.

Op de lente.

Op wat komen gaat.

Een zomer vol geluk.

Zo mooi.

Zo lieflijk.

Zo teder.

Zo gracieus.

Twee keer was ik er deze week 'live' bij.

Om het te mogen zien.

Vol bewondering te aanschouwen.

Om het vast te leggen.

Voor wie het nog nooit gezien heeft.

De lente.

Een oase in de drukte.

De prilheid van geluk.

Een kudde reeën bij het Alblasserbos

Gisteren.

Aan het eind van de middag.

Zonovergoten, zacht weer.

Nog even langs het Alblasserbos gefietst.

Daar werd ik getipt door een medefotograaf.

Die had net een kudde reeën vastgelegd.

Zeker zeven, acht stuks.

Verrassing, zo veel tegelijk.

En terwijl we stonden te praten, zagen we ze gaan.

Heel in de verte.

Over de weilanden tussen het bos en de Betuwespoorlijn.

Gelukkig zit er een stevige zoom op mijn camera.

Maar ik ben er al snel achteraan gegaan.

Rond gereden.

Tot aan de spoorlijn.

Uitgebreid gefotografeerd en gefilmd.

Dat was al dichterbij.

Ze graasden wat.

Huppelden over slootjes.

Dolden wat met elkaar.

Rustten even.

Steeds meer mensen zagen ze en stopten ook.

Uiteindelijk verdwenen ze in het bos.

Maar halverwege mijn ritje, zag ik er nog twee staan.

Veel dichterbij.

Ze zagen mij ook.

Keken alert, bleven nog even staan.

Maar huppelden toen vrolijk verder.

Unieke momenten.

Mooi gezicht.

Prachtige ervaring.

Geniet even mee ...