Het licht is anders

Het is zo koud.

Het is zo kil.

Het is zo anders.

Zo alleen.

Zo veel dingen.

Langs mij heen.

Zo veel mensen.

Om mij heen.

Zo alleen.

Zo veel woorden.

Zo veel herrie.

Zo veel ruzie.

Zo veel pijn.

Ik trek mij terug.

In mijn cocon.

Van stilte.

Mijn alleen.

De wereld.

Draait maar door.

Alles versnelt.

Naar het einde.

En ieder gaat voort.

Alsof het einde.

Nooit zal.

Komen.

Zo stil.

In mij.

Zo leeg.

In mij.

Zo helemaal.

Alleen.

God is ...

God ...?
God is niet te vangen.
God is niet te definiëren.
God is niet te vatten in woorden.
God is niet in een hokje te stoppen.
God is niet te ontleden.
God is niet van een veilige afstand te beschouwen.
God is niet logisch.
God is niet aaibaar.
God is niet lief.
God is niet klein en behapbaar te krijgen.

God is altijd groter.
God is altijd meer.
God is altijd onverwacht.
God is altijd anders.

Toch wauwelen wij wat af.
Struikelen over elkaars meningen.
Vechten tegen fata morgana's.
Schieten gaten in andermans bouwsels.
Kleien die van onszelf in stenen, structuren en theorieën.

Soms is het maar beter stil te zijn.
En te mijmeren over verhalen van vroeger.
Te luisteren naar elkaars geschiedenis.
Te dromen van de toekomst.
Bij het haardvuur van ons verlangen, vluchtige ontmoetingen of flitsen van inzicht te delen.
Want die zijn er ook.

Soms.
Als je heel stil bent.
En open staat voor de fluisteringen van de wind.

De nacht naakt

De nacht naakt.
De avond is gevallen.
De zomer is geweest, het feest van kleur, de geur van nieuw en fris.
Het licht wordt gefilterd in de woekerende schemer.
Het licht, het licht van leven, het huivert.
Tergend langzaam terug gedrongen in de tijd.

Het weten woekert.
Het bruist en borrelt.
En het echot in miljoenenvoud.
Tegen de denkbeeldige muren op.
Van alle zijden wordt om aandacht gevraagd en geroepen.
Kakofonie van geluiden en opinies.
Nieuwsopeenhoping.
Een diarree van meningen.
Van alles wat en altijd tegenstrijdig.

De wereld een schouwtoneel.
Ellende om elke hoek.
Te zichtbaar voor vergeten.
Te dichtbij gebracht voor wegkijken, dan alleen moedwillig.
Dus mede schuldig.
Elke dag weer.

Elke goedemorgen anders

Als bekend zo anders lijkt