maandag 31 maart 2014
zondag 30 maart 2014
Een nieuw lied
Kom.
Zing.
Zing met mij.
En dans.
De lentedans.
Van licht en luister.
Van leven en van openbaring.
Van knoppen en van bloesem.
Van het licht van de zon.
Zing met woorden.
Dank met beelden.
Strooi met lof.
Schreeuw je hart uit.
Schudt het stof af.
Strek je armen omhoog.
Prevel met je lippen.
Open je hart.
Offer je leven.
Een lied.
Een loflied.
Een lied van leven voor de Heer.
Zing.
Zing met alle kracht.
En laat je gaan.
In overgave.
Vol van glorie is Zijn naam.
Vol van genade is Zijn liefde.
Ik wil.
Ik wil zingen.
Een nieuw lied.
Een vergezicht.
Een spoor van hoop.
Een psalm van licht.
Een schilderij van woorden.
Een harmonie.
Een a capella in dulce jubilo.
Een strijdlied over bergen.
Bedwongen bergen.
Gekooide angst.
Een loftrompet.
Een tokkelend akkoord.
Een liefdesgedicht.
zaterdag 29 maart 2014
Sensationele zwaan-simultaan-synchroon-zwem-dans
Soms zou je willen dat je de tijd even terug kon spoelen. Dat is in het leven al zo. Maar dat geldt ook als je foto's aan het maken bent. Gisteren was er toch best wel weer een sensationeel moment, waarvan je achteraf zegt, had ik de camera maar op de film-stand gezet.
Maar afijn, ik ben al blij dat ik het heb kunnen vastleggen. En door de manier waarop ik het heb vastgelegd, is Google+ weer in staat om er een bijna-filmpje van te maken, een bewegende foto, of zoals zij het noemen, 'awesome picture'. En dat zelfs meerdere malen. Daar moet je dan alleen wel een paar honderd foto's voor uploaden ...
Gistermorgen stapte ik van mijn fiets om een paar zwanen te fotograferen. Ze waren zich aan het wassen, maar deden dat op zo'n manier dat het mijn aandacht trok. Het leek op synchroon-zwemmen. Op simultaan-dansen. Na een tijdje heb ik mijn sluiterknop maar gewoon ingedrukt gehouden, want het was een grappig gezicht om te zien. Telkens met veel gespetter hun koppen het water in en weer omhoog. Soms waren ze even uit hun ritme, maar dat zullen we dan maar tegendraads noemen. Ondertussen bleven ze gewoon door zwemmen. Dat leverde ook een mooi effect van tegenlicht op.
Het verrassende geheel werd afgesloten met een bijna achteloos overgaan in een zwemmende dekkingspoging. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het eerst helemaal niet doorhad, achter mijn camera. Dat kwam door het zogenaamde 'kont-perspectief' waarmee ik inmiddels naar de zwanen keek. Pas door het doordringende gepiep van de half-verzuipende moeder-zwaan werd ik wakker ...
Nooit geweten dat dat al zwemmend in het water gebeurde.
Goed, de filmpjes zijn er niet. Maar wel de 'bewegende foto's', in totaal 8 stuks. Gelukkig. En ik zal hierbij de link geven naar de bewegende foto's: Google+. Leuk als je me daar ook volgt of gaat volgen. Voor misschien nog meer verrassingen ...
Maar afijn, ik ben al blij dat ik het heb kunnen vastleggen. En door de manier waarop ik het heb vastgelegd, is Google+ weer in staat om er een bijna-filmpje van te maken, een bewegende foto, of zoals zij het noemen, 'awesome picture'. En dat zelfs meerdere malen. Daar moet je dan alleen wel een paar honderd foto's voor uploaden ...
Gistermorgen stapte ik van mijn fiets om een paar zwanen te fotograferen. Ze waren zich aan het wassen, maar deden dat op zo'n manier dat het mijn aandacht trok. Het leek op synchroon-zwemmen. Op simultaan-dansen. Na een tijdje heb ik mijn sluiterknop maar gewoon ingedrukt gehouden, want het was een grappig gezicht om te zien. Telkens met veel gespetter hun koppen het water in en weer omhoog. Soms waren ze even uit hun ritme, maar dat zullen we dan maar tegendraads noemen. Ondertussen bleven ze gewoon door zwemmen. Dat leverde ook een mooi effect van tegenlicht op.
Het verrassende geheel werd afgesloten met een bijna achteloos overgaan in een zwemmende dekkingspoging. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het eerst helemaal niet doorhad, achter mijn camera. Dat kwam door het zogenaamde 'kont-perspectief' waarmee ik inmiddels naar de zwanen keek. Pas door het doordringende gepiep van de half-verzuipende moeder-zwaan werd ik wakker ...
Nooit geweten dat dat al zwemmend in het water gebeurde.
Goed, de filmpjes zijn er niet. Maar wel de 'bewegende foto's', in totaal 8 stuks. Gelukkig. En ik zal hierbij de link geven naar de bewegende foto's: Google+. Leuk als je me daar ook volgt of gaat volgen. Voor misschien nog meer verrassingen ...
vrijdag 28 maart 2014
De kouwe-kak-hazen
Ja, dat je angsthazen hebt, dat is bekend. Maar dat er ook kouwe-kak-hazen zijn, dat weet nog niet iedereen. Vanmiddag fietste ik langs de golfbaan en zag daar twee haasjes rennen, te midden van de honderden golfballen. Toen ik stopte om van deze journalistieke primeur toch een bewijs vast te leggen, wat nog niet meevalt doorheen het bevoorrechten-afscherm-net, ontwaarde ik geritsel op enkele meters afstand, net over de sloot.
En jawel, een waarschijnlijk door een gat in de afrastering ontsnapt langoor-boloogje staarde mij toch wel wat angst-hazig aan. Hij bleef maar rond de afrastering huppelen, want hij wilde blijkbaar wat graag weer terug naar zijn met speciale-kleur-kleding en wit-gehandschoende getooide kornuiten, die op hem stonden te wachten.
Om daar waarschijnlijk als mikpunt te dienen voor de ballen-jongens met hun hete aardappelen ...
donderdag 27 maart 2014
woensdag 26 maart 2014
De al te overmoedige fuut
Je ziet wel eens meer een fuut die een visje verschalkt. Hap-slik-weg, zoals een reiger dat ook doet. Vanmorgen zag ik er een met een wel heel grote vis zwemmen. Diverse pogingen ondernam hij om de vis door zijn keel te laten glijden, kop omhoog, vis half naar binnen.
Maar helaas, hij was wat al te overmoedig. De zwaar gehavende vis werd een paar keer losgelaten en weer opgedoken. Maar uiteindelijk, na meerdere mislukkingen, moest hij hem toch laten gaan. Iets te groot voor zijn keelgat ...
En hij heeft wel een puntbek, maar geen zaagbek, dan had hij hem wellicht nog in stukken naar binnen kunnen proberen te krijgen.
Maar helaas, hij was wat al te overmoedig. De zwaar gehavende vis werd een paar keer losgelaten en weer opgedoken. Maar uiteindelijk, na meerdere mislukkingen, moest hij hem toch laten gaan. Iets te groot voor zijn keelgat ...
En hij heeft wel een puntbek, maar geen zaagbek, dan had hij hem wellicht nog in stukken naar binnen kunnen proberen te krijgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)