voortdurende onrust
en diepe vragen
omklemmen
doorlopend
mijn zoeken
naar meer
en naar diepte
naar hoogte
en verre beelden
van verleden
en toekomst
oceanen
vol wankele golven
donkere wolken
van smart
en woeste winden
van wanhoop
voeren mij mee
naar het einde
van wat ik
niet weten wil
kom
fluister
mijn naam
hou mijn hand
eindeloos vast
troost mij
met tranen
mijmer mij
rustig
luister mijn drukte
terug tot het fluisteren
van woorden
zonder waarde
en vlieg
vlieg met me mee
naar het land
van onschuld
en leegte
van voor ik
alles ontdekte
wat beter
verborgen had
kunnen blijven
ik wil geen
profeet zijn
ik word zo moe
van het waken
ik wil niet
eindeloos worstelen
met wat in mijn
hoofd zit opgesloten
en wat maar zo
uiterst moeizaam
tot vorm
wordt gesmeed
het bruist
en het borrelt
het sist
en het kookt
ontembaar vuur
in mijn vlammen
van doorzien
onrust en drang
levenslang
ontwar
de chaos
in mijn hoofd
stil de verwarring
in mijn hart
wied mijn twijfel
schoffel mijn zorgen
ontlast mij
van het ondraaglijke leed
van de wereld
kom
waai met je wind
van sussend geduld
en dansende losheid
tot ontwortelde stilte
is ontwaakt
in mijn wezen
tot de slaap
van onwetendheid
mij voor even
verlost van mijn
altijd amechtige
maar uiterst onzekere
zelf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten