de zon
het zand
en de zee
spelen krijgertje
met elkaar
het licht
van de tijd
krioelt
over de glans
van donker water
het zand spoelt
traag en troebel
door het water
van de eeuwige zee
en de wind
doet ook nog mee
in het spel
dat lijkt
op een gevecht
geen andere beweging
dan een voortdurend gaan
in het ritme
van dag en nacht
op de grens
van land en water
zet het zand
onder een luchtige hemel
vol gedreven wolken
haar losheid
aan de kant
nestelt zich aaneen
tot begaanbaarheid
waarover mensen
in gedachten
verzonken
het licht
verdragen
en het water
op liefde
bevragen
wandelend
op hun weg
geen spel
maar
bloedserieus gevecht
om houdbaarheid
en een houvast
te zoeken
in voorwerpen
van geloof
tot zij
van adem
verlaten
het tijdelijke
begraven
in het zand
ontwaken
in eeuwigheid
Mooi gedicht, met dieptes en vergezichten!
BeantwoordenVerwijderen