Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zondag 25 januari 2015

Het verhaal van de Overkant

Er was eens een verhaal.
Een verhaal over de Overkant.
Voorbij het water.
Achter de horizon.

Ooit is het idee geopperd. Iemand kwam er mee op de proppen. En het vuurtje smeult nog steeds voort, van generatie op generatie wordt het doorgegeven. De eilanders hebben allemaal vage vermoedens, over wat zich aan de Overkant bevindt. Niemand die het echt weet. Maar er wordt wel volop gespeculeerd. 

Sommigen bouwen torens en burchten om de Overkanters tegen te houden, mochten ze ooit komen. Een enkele waaghals vaart de Overkant tegemoet, maar ze keren nooit meer terug. Er worden discussiegroepen opgericht. Er worden hypotheses en dogma’s ontwikkeld door zeer geleerde dames en heren. Proefschriften en vlugschriften zien het licht. Maar niemand weet et zeker. Want niemand heeft ooit gezien. Of komt met verhalen en getuigenissen op de proppen.

Ondertussen beseft niemand dat de Overste van de Overkant elke dag een gedicht van licht zendt vanuit het heelal, om de eilanders leven te geven. Dat hij de nacht geeft, om te rusten en te dromen, dat hij de wind geeft om fluisteringen van stilte te laten hechten aan wachtende harten. En witte wolken als lessen in ijdelheid. Dat hij de zalvende regen geeft tot lessing van dorst. 

Niemand realiseert zich dat zijn werkers ’s nachts komen om luchtige zaadjes van liefde te planten, die langdurig en geduldig zullen gloeien en broeien, om uiteindelijk uit te zullen groeien tot vruchten in veelvoud. Dat heel het Eiland vol hangt van beelden vol kleuren en vormen en metaforen van verborgen boodschappen, die allemaal tot verwondering zouden kunnen leiden. Dat Hij ook woorden stuurt, die blijven hangen, woorden van dorst, woorden van verlangen.

donderdag 15 januari 2015

Een vreemde gloed aan de horizon

Al eerder heb ik er foto's van laten zien, zoals hier, maar de laatste dagen was het weer goed waar te nemen 's morgens vroeg aan de horizon, een vreemde gloed aan de horizon. Waarschijnlijk veroorzaakt door een combinatie van laaghangende bewolking en een overmaat aan kunstlicht van een snelweg of lampen in de kassen, maar dan over een grote afstand. Zodra het begint te schemeren lost het weer op.

Eerst gisteren al even, een gelige gloed. Vanmorgen was het nog helderder te zien. Meerdere pogingen gedaan om uit de hand foto's te nemen. Er was wel een hoge ISO-waarde nodig, waardoor de foto's een erg grove korrel hebben gekregen. Toch maar even een impressie geven van wat er te zien was. Eerst die van gisterenmorgen.



Het tinkelend glas van de tijd

uiterlijk onbewogen
maar met tranen
in mijn hart
en een lichaam
zo nameloos moe
van tijden emotie
en te veel verwarrende indrukken
om nog een rustig plekje
te kunnen geven

vang ik
stil mijmerend
en in gedachten
op voorbije tijden gericht
heel zacht en behoedzaam
kostbare herinneringen
uit het tinkelend glas
van de tijd

in een reeks
van weke weken
zijn er ijle flarden
en vage vlagen
van onze gedeelde
en verweven levens
boven komen drijven
uit een vergeten vijver
van voorbijgaande aard