vrijdag 31 oktober 2014
In de stiltekraamkamer
in de stilte-
kraamkamer
van het steile bos
van vingerwijzingen
van vingerwijzingen
regent
het losjes
herfst
zindert het
kleuren
poedert
het dorst
zacht zingt
de dood
haar eeuwig
refrein
van dagende
dreinende
duisternis
de weg
naar de morgen
van een volgende
winter lijkt
ingeslagen
donderdag 30 oktober 2014
woensdag 29 oktober 2014
dinsdag 28 oktober 2014
maandag 27 oktober 2014
zondag 26 oktober 2014
Surrealistische luchten
Het was een middag met wisselende luchten, zaterdag. Van gewoon, grijs bewolkt naar dreigend bombastische luchten met een hele dunne lichte streep aan de horizon, maar toen was daar ook ineens weer het zonlicht die een vleugje impressionisme legde op het uitgestrekte vlakke polderlandschap. Heel even brak het wolkendek open, vloeide het licht rijkelijk en sfeervol, toen doemden al weer nieuwe en massieve wolkenpartijen op, die de naderende zonsondergang terugdrongen tot een laatste restje oranje hoop aan de horizon van de nacht.
Het deed al met al een beetje surrealistisch aan. Decorwisselingen met abstracte en verborgen boodschappen en metaforen als zoekplaatjes. Indrukwekkend en beeldend als het leven en de wisseling van de momenteel nogal door elkaar heen lopende seizoenen.
O kom, Gekomene
o
kom
Gekomene
wacht niet
langer
kom
weerom
het schreeuwt
het gonst
het ettert
het worstelt
het knettert
het vloeit
het escaleert
het wacht
het roept
het vraagt
het spant erom
alle ontworstelde
vrijheid is geëscaleerd
tot tomeloze losbandigheid
veel
te veel ik
zuigt voortijdig
het doel
van alle leven
leeg
zaterdag 25 oktober 2014
Kanonnen, wat een bollen!!
Het is inmiddels echt herfst geworden, met een flinke storm deze week en af en toe miezerige motregen. En ook weer de tijd voor paddenstoelen dus. Al heb ik eigenlijk het hele jaar wel verdwaalde paddenstoelen zien staan. Vreemd genoeg zie je op plaatsen waar vorig jaar nog veel soorten welig tierden, nu helemaal niets. Nog niets, wellicht. Maar op andere plekken groeien ze zomaar langs de kant van de weg, waar de bermen net zijn gemaaid en de sloten zijn geleegd.
Gisteren in de regen, onderstaande foto's gemaakt van een paar paddenstoelen van uitzonderlijk formaat. Kanonnen, wat een bollen!! Mijn maatje 43 paste er soms twee keer in.
De ene helft nog spierwit, pas opgebold vanuit het niets, de andere helft al opengebarsten of half vergaan. Zelfs een exemplaar dat kennelijk door zijn eigen gewicht was opengebarsten.
in de stilte
van het bos
verborgen voor onze ogen
in schaduwen
van het late
steeds lagere licht
voltrekken zich wonderen
laag bij de grond
zingt de schepping het uit
zonder bombarie
zonder geluid
in variatie
en veelzijdigheid
opzienbarend
als wij ze ontwaren
in de verwarring
van het voorbije
zelfs
de dood
geeft het leven
kleur
vrijdag 24 oktober 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)