Het was echt een langgerekt wow-moment aan het eind van de middag, het kleurenspectrum aan de hemelse gewesten. De hele dag was grijs en bewolkt geweest en de wind was nog steeds stevig, zoals ook de dagen ervoor. Maar zo tegen drie uur trok het open, brak het licht door, wolkten de wolken van kleuren beneveld langs het firmament. Dan voel je het aan, het kan zo maar gaan komen.
En het kwam, een machtige en majestueuze zonsondergang. Eigenlijk was de zon al bijna weg, toen ik naar buiten ging en het al weer bijna afgelopen leek te zijn. Maar toen er eenmaal dat vrije uitzicht was, zag je het aankomen, een nagloed, een kleurengloeimoment, een hemelse fontein van licht en wolken. Tegen het decor van de molens van Kinderdijk was het prachtig gezicht.
Foto's zeggen meer dan woorden, vandaar hier maar een impressie. In twee delen. Veel foto's. Omdat het altijd zo moeilijk kiezen is.
