Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zondag 14 augustus 2011

Kracht in het woord

Soms zijn woorden zo bekend voor je geworden, dat je de kracht, de kern, de waarheid, de strekking, de impact ervan niet meer goed beseft.

Soms komen woorden ineens met zoveel kracht op je af, dat je je afvraagt hoe het komt dat je ze nooit eerder op hun juiste waarde hebt geschat, er gewoon overheen hebt gelezen.

Soms kun je zoveel woorden over je heen krijgen, dat het gewoon teveel voor je wordt. Ze dringen niet meer tot je door. Je neemt ze niet meer op. Je luistert nog wel, maar je hoort ze niet echt.

Soms kun je iets tegen iemand zeggen en dringen de woorden niet echt tot hen door, ook al weet je zelf dat ze gemeend en waardevol zijn, dat ze kunnen helpen, dat ze echt waar zijn. Je woorden stuiten op muren.

Soms kunnen woorden die uitgesproken worden je verbazen, je raken en pijn doen, waardoor je je afvraagt of de afzender wel beseft wat hij precies zegt, of hij doorheeft wat de impact is.

Soms hoor je verhalen van mensen, hoe woorden hen gekwetst en beschadigd hebben, hoe het hun leven beïnvloed heeft.

Soms heb je woorden op het puntje van je tong, maar weet je jezelf op tijd te beheersen, slik je ze in.

Soms heb je het onbestemde gevoel, dat je te laat bent, dat je nog zoveel had willen zeggen, maar dat je de kans, de gelegenheid voorbij hebt laten gaan. Dat het gewoon te laat is. Dat je onnadenkend bent geweest, gedacht hebt, het komt nog wel, later, bij een andere gelegenheid. Maar dat zo'n moment nu nooit meer kan komen.

Soms kan het gebeuren dat er een woord, een zin, een gezegde, in je hoofd blijft rondzingen, dat je er telkens weer aan wordt herinnerd, dat het je aanraakt, dat het allerlei associaties bij je oproept. Het blijft je bezig houden.

Soms kunnen woorden op het puntje van je tong liggen, maar kom je er niet op. Van je herinnering naar buiten, het lukt even niet. Ze zijn opgeslagen, maar niet oproepbaar. Soms komen ze later, als je er niet meer mee bezig bent, ineens boven drijven, en weet je het direct weer. Je herkent ...

Soms zijn woorden niet nodig om te beschrijven wat je toch al ziet, wat iedereen al lang weet.

Soms zijn er geen woorden meer ....
Soms kunnen woorden je opbeuren, blij maken, bemoedigen, helpen, je laten glimlachen.

Soms hebben woorden kracht.

Verbazingwekkend blijft het dat het Woord van God, nu, in de 21e eeuw, nog steeds kracht heeft. Mensenlevens kan veranderen. Wat een ongelooflijke impact, levensveranderende power, stimulerende liefde, diepe bewogenheid het teweeg kan brengen.

Een geschiedenisboek? Antiek proza? Achterhaalde poëzie? Door de wetenschap achterhaalde veronderstellingen?
The grass whithers and the flowers fall, but the word of our God stands for ever. (Jesaja 40 : 8)
Er is van alles te zeggen over de kerk, over de christenen. Er zijn moeilijke vragen te stellen, waar je over kunt discussiëren, maar nooit uitkomt. Je kunt katten en verketteren. Je kunt klagen en wijzen. Je kunt er hele boeken over schrijven. Je kunt proberen er een systeem, een dogmatiek, een allesomvattende theologie over te schrijven.

Maar er is kracht in het Woord van God. Ongelooflijke kracht. Wonderlijke, stille, sluimerende, verstandelijke, emotionele, gevoelige, vertroostende, verzachtende, uitzicht biedende kracht. Maar ook hartverscheurende, je-leven-op-zijn-kop-zettende, keihard aankomende, confronterende, altijd doorzeurende, aandacht claimende kracht.

Het laat je niet los. Nooit meer. Je komt er niet meer los van, ook al ben je er bij opgevoed en heb je er nu niets meer mee. Het zit in je. Diep van binnen.

Het is zaad. Zaad met kiemkracht. Oorzaak met gevolgen.
Dit is de betekenis van de gelijkenis: Het zaad is het woord van God. (Lukas 8 : 11)
Het doet nooit niets met je.

Je inhaleert, neemt op, absorbeert, het hecht zich in je geheugen. Je verandert, ook al blijf je dezelfde. Het doet iets. Altijd. Overal.

Waar het zaad valt, gebeurt iets. Onder de grond. Uit het zicht. Ongemerkt.

Soms komt het aan de oppervlakte. Zie je iets groeien. Merk je verschil. Doet het iets.

Soms barst het de grond uit. Overvloedig. Zichtbaar. Merkbaar. Draagt het vrucht. Nog meer zaad. Nog meer kiemkracht.
Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden. (Hebr. 4 : 12)
Als je al deze dingen weet, al langer, al heel je leven. Als je er mee bent opgegroeid. Als het je, hoe dan ook, gevormd heeft, tot wie je nu bent. Als je er telkens weer rijke momenten mee beleeft, schitterende juweeltjes uit oppikt. Als het je raakt. Als het zo vaak doel treft. Als het je troost en uitzicht biedt. Als het je diepere lagen ontvouwt, als je er vergezichten, verre verten, niet zichtbare werelden mee waarneemt .....

Als je er God door leert kennen. Als je er door in Zijn hart kunt kijken. Als je Zijn liefde bijna kunt proeven, kunt ruiken, kunt voelen. Als je Hem echt ontmoet hebt. Als Persoon. Als God. Als Hij je heeft veranderd ....

.... ja, dan, waarom ....?

Waarom lees je er dan niet vaker in? Waarom vergeet je het? Komt er van alles tussendoor? Lijkt al het andere, triviale, onbenullige, niet-ter-zake-doende altijd weer belangrijker te zijn?

Er is kracht. Kostbare kracht.

Woord. Woorden. Woord dat vlees werd. Woord. Logos. Woord. Taal. Woord. Spiegel. Woord. Beeld. Woord. Wet. Woord. Leven. Woord. Brood. Woord. Levend water. Woord. Geest. Woord. Bron. Woord. Kracht. Woord. Weg.
Wij danken God dan ook onophoudelijk dat u Zijn Woord, dat U van ons ontvangen hebt, niet hebt aangenomen als een boodschap van mensen, maar als wat het werkelijk is: als het Woord van God dat ook werkzaam is in u, die gelooft. (1 Thess. 2 : 13)
Is het Woord weg uit je leven? Nu, niet later: 'Neem en lees'. Tolle lege.

Onderga. Versta. Verwonder. Proef. Lees. Leef. Verander.

Wonderlijk, de kracht van het woord. De communicatie in taal van wat er in je leeft doorgeven en ontvangen, zodat het begrepen wordt.

Puur wonder. Veranderende, vernieuwende, verdiepende, verrijkende kracht van omhoog.

Pure Genade.Zuiver kristal. Helderder dan helder, stromend en leven gevend water.

De droom, het visioen, de boodschap van God.

Voor iedereen die horen wil, die lezen wil. Die durft. Die lef heeft.

Metanoia. Omdat veranderen nooit hetzelfde is als hetzelfde blijven. Talenten moet je niet begraven.
Want zoals regen of sneeuw neerdaalt van de hemel en daarheen niet terugkeert, maar de aarde doorvochtigt en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen, zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter, zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend. (Jesaja 55 : 10-11)
Er is toekomst voor wie gelooft in de kracht van het Woord. Geloof je dat?
Ik zag dat de hemel geopend was, en dit zag ik: een wit paard met een Ruiter, die ‘Trouw en betrouwbaar’ heet, die een rechtvaardig vonnis velt en een rechtvaardige strijd voert. Zijn ogen waren als een vlammend vuur en op Zijn hoofd had hij veel kronen. Er stond een naam op Hem geschreven die niemand kende, alleen Hijzelf. Hij droeg met bloed doordrenkte kleren. Zijn naam luidde ‘Woord van God’. (Openb. 19 : 11-13)
Woorden, wat een wonder ... wat een kracht ... wat een genade!

2 opmerkingen: