Wonderlijk mooi

(Overdenking bij de bijeenkomst van de Week van gebed)

Sommige mensen hebben  een nogal uit de hand gelopen hobby.

Ik heb dat met fotografie. Met name natuurfotografie.

Zonsondergangen, zonsopkomsten, landschappen, paddenstoelen, vogels, vlinders, libellen.

Hoe meer foto’s je neemt, hoe anders  je gaat kijken.

Hoe beter je ook gaat kijken.

Altijd alert, waakzaam, altijd de camera direct bij de hand.

En hoe meer je kijkt, ziet, vastlegt, hoe meer de bewondering toeneemt voor de natuur.

In al zijn verscheidenheid. Altijd anders, altijd wel iets te ontdekken.

Maar je krijgt ook meer bewondering voor de grote Maker van die natuur, de Bedenker, met hoofdletters.

Wat een oog voor detail, wat een kleuren, wat een soortenrijkdom,  wat een diversiteit.

Want er is niet één vogelsoort, maar er zijn vele variaties. Niet één libelle, maar vele varianten aan vorm, kleur en grootte. Vele vlinders, fragiel, breekbaar, maar fladderend in al hun kleurenpracht.

En het licht aan de lucht, de kleuren zijn altijd weer verschillend, aan de randen van de dag.

Mooi is dat hè?

Dat je anders gaat kijken naar je omgeving, als je de link legt naar de Oorsprong ervan.

Gemaakt, bewust.

Bedoeld. Bedacht.

Uit niets geworden.  Tot aanzijn gekomen. Ieder naar zijn aard.

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

Zo is het eigenlijk ook met de mens.

Ik heb daar een paar voorbeelden bij gezocht.

Vanuit het leven, ons bestaan, maar ook vanuit de Bijbel.

We zijn allemaal anders.

En toch zijn we één.

We zijn allemaal hetzelfde, maar óók zijn we verschillend.

Sterker nog, in Genesis staat vermeld, dat we zijn gemaakt naar het beeld van God …

Neem nou ons lichaam.

Opgebouwd uit verschillende ledematen.

Armen, benen, hoofd, romp, etc.

Met een eigen specifieke functie.

Voorzien van verschillende organen.

Met allemaal een heel gericht doel.

Hart, longen, nieren, maag, blaas, darmen, hersenen.

We kunnen niets missen.

Anders functioneren we niet of niet goed.

Zelfs rust en slapen hebben daarin een functie.

Mooi is dat hè?

Maar alles werkt ook samen.

Zonder dat we het merken, of er ons altijd bewust van zijn.

Alles verschillend, en toch één lichaam.

We beseffen dat eigenlijk pas goed, als er een hapering optreedt.

Als we iets gaan mankeren.

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

Of neem nou de verschillen tussen man en vrouw.

Die zijn er, laten we daar maar eerlijk over zijn.

Die zijn ook bedoeld. Bewust geschapen.

Soms botst dat ook weleens.

We leven in een gebroken wereld.

Maar o wonder, het gaat ook vaak goed.

Mooi is dat hè?

Want de liefde is een wonder.

Samen.

Samen één.

Samen een gemeenschap.

Een huwelijk. Een relatie.

Elkaars leven delen. Elkaar aanvullen.

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

En nog mooier is het feit dat uit zo’n relatie kinderen geboren mogen worden.

Het ultieme bewijs dat God bestaat.

Elke geboorte een wonder.

Door pijn en bloed heen.

De eerste adem, een schreeuw en alles beweegt.

Een nieuw leven, een uniek schepsel.

Mooi is dat hè?

Groeien met vallen en opstaan.

Stapje voor stapje. Dag na dag, jaar na jaar.

Gevuld worden met eten, met kennis, met vaardigheden.

Gevoed worden door liefde.

Deel uitmaken van een gezin.

Alles met elkaar delen. Alles van elkaar weten.

Soms ruzie maken. En toch van elkaar houden.

Deel uitmaken van een groter geheel.

Het gezin als de gezamenlijke relatie tussen mensen, die ook allemaal weer anders mogen zijn.

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

En zo is dat feitelijk , als je het goed bekijkt, ook met de kerk.

Met de gemeente van Christus.

We hebben een gezamenlijke basis.

Het reddingswerk van Jezus Christus.

Het geloof in God, onze Vader.

De dagelijkse leiding van de Heilige Geest.

Maar we mogen ook allemaal verschillend zijn.

Met andere karakters, gaven en talenten.

Iedereen op zijne wijze.

Mooi is dat hè?

Samen deel uitmaken van dat ene gezin, die gezamenlijke gemeente.

Samen zingen tot Gods eer, met psalmen, gezangen, klaagzangen en lofliederen.

Met struikelingen, gestamel, gestotter, haperingen, fluisteringen.

Met verschillende visies, botsende meningen.

Met onbeantwoorde vragen.

Met soms twijfels.

Dwars door stormen heen.

Jazeker.

Maar ook op één fundament.

Met dezelfde visioenen.

Met de vaste hoop.

Met dat van boven geschonken geloof.

Want.
Je bent anders gaan kijken.

Je durft verder zien.

Al is het nog een wazige spiegel.

Het is een vergezicht, maar het is wel bereikbaar geworden. Haalbaar.

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

We lazen net uit Johannes 17.

Een wonderlijk mooi hoofdstuk.

Een kijkje achter de schermen.

Je, een kijkje in het hart van God, in het hart van de Vader, in het hart van de Zoon.

Een gebed van de Zoon tot Zijn Vader in de hemel.

Maar Hij bidt heel specifiek ook voor ons.

‘En  dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, Die U gezonden hebt.’

Dat weten we, dat geloven we.

Natuurlijk, dat horen we vaker.

Maar wat er ook in staat, dat is zo mooi, zo wonderlijk, zo uniek, zo ontroerend.

En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen  één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt.

En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.

Hoor je dat ook? Ik zeg het nog maar een keer: ‘Ik in hen en U in Mij’

Anders, heel anders, wij als arme, gebroken, gebrekkige, altijd te kort schietende mensen.

Eén, met Hem, met God, de Almachtige …

Adembenemend. Wow …!!

Mooi is dat he? Wonderlijk mooi!

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

Zo mogen wij zijn. Zo mogen wij ook zingen.

Soms als individu, thuis, in de stilte.

Maar zeker ook samen.

Vanavond onder de vlag van Keerpunt, met elkaar.

Samen in de naam van Jezus.

Samen in dat koor.

Als christenen van verschillende gemeenten.

Als alle christenen, wereldwijd, van alle tijden en plaatsen.

In één groot koor. Meerstemmig. Een bijzondere symfonie.

Soms met gebroken stem, met kloppend hart.

Soms met een valse noot.

Maar toch, samen, eenparig, één van hart en ziel.

Vele monden, één lied.

Gedragen.

Door de kracht van Uw liefde. Hou mij vast, laat Uw liefde stromen.

Mooi is dat he?

Wonderlijk mooi heeft God het bedacht.

Wonderlijk mooi heeft God het gemaakt.

Wonderlijk, adembenemend, ontroerend mooi!

Ik eindig met drie korte statements, proef ze even, hou ze vast, neem ze mee ….

Iedereen uniek

Eén voor allen

Uiteindelijk iedereen één