woensdag 31 mei 2017
dinsdag 30 mei 2017
maandag 29 mei 2017
zondag 28 mei 2017
Gewone oeverlibel
Al wekenlang zag ik foto's voorbijkomen.
Libellen.
Maar ik zag ze zelf niet.
Vorige week voor het eerst een enkele.
In het voorbijgaan.
Rusteloos.
Niet te vangen.
Tot deze week.
Toen was het raak.
Prijsschieten.
Honderden.
Massaal.
Vliegend.
Onrustig.
Maar ook in rust.
Benaderbaar.
Ze zijn zo mooi.
Zo kleurrijk.
Zo fragiel.
Hun vleugels zo transparant.
Ragfijn.
Flinterdun.
Zo breekbaar.
Als het leven.
Het zijn er te veel om in één keer te delen.
Daarom maar even per soort.
Al zijn ze niet altijd makkelijk te onderscheiden.
Abonneren op:
Posts (Atom)