buiten
is mij
een huis
van stilte
het dak
van lucht
met zwijgzame wolken
altijd op reis
er is geen einde
aan de weg
door die woning
geen muren
staan ontmoeting
in de weg
voortdurend
heb ik zicht
op zeer variabel
maar altijd weer
louterend licht
als bewustzijn
van traag leven
ademend
proef en ervaar ik
het wonder
van leven
van kleur
en van groei
van water
en zegen
ik zoek er
bewust
naar woorden
en beelden
en probeer ze
door metaforen
vloeiend
te verbinden
buiten
is mij
een kathedraal
van ontmoeten
waar ik
in stilte
dimensies
vermoed
wat ik geloof
verbergt zich
in verlangen
wat ik voel
is liefde
van boven
geschonken
in vormen
en variatie
oog voor detail
en tedere zorg
buiten
is mij
langzaam
een huis
van rust
en gebed
geworden
mooi geschreven, niets aan toe te voegen.
BeantwoordenVerwijderen