Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).
dinsdag 30 juni 2015
maandag 29 juni 2015
zondag 28 juni 2015
Hoger nog dan de liefde ...
Eén dezer dagen kreeg ik mijn fototoestel weer terug, na een reparatie onder garantie.
Gelukkig maar, want ik heb hem erg gemist deze weken.
Hij ging altijd mee, was altijd bij de hand, in de jas- of broekzak, schietklaar voor snapshots.
En ja, natuurlijk, ik heb nog andere fototoestellen, maar die zijn groter, onhandiger, onpraktischer, trager.
Ik heb dus heel anders gekeken de laatste weken naar de werkelijkheid om me heen.
Moest de mooie momenten laten schieten.
De wezel die vlak voor me de weg overstak.
De zwarte stern die honderd meter naast me bleef vliegen, bijna aanraakbaar.
De bruine kiekendief die al loerend van heel dichtbij mijn pad kruiste.
Want, een ander toestel, dat had ik wel bij me, maar zat in mijn tas.
Afstappen zou het moment niet kunnen achterhalen.
Ik zag dus wat ik miste, al kijkend, zo maar aan me voorbijgaan.
De werkelijkheid om me heen was er dus wel, maar ik zag het anders dan anders.
Op afstand.
Minder betrokken.
Afwachtend.
Secundair.
Nou ben ik van nature een introverte persoon.
Ik ken dat principe dus.
De wereld observeren, er over nadenken, maar niet meteen reageren, zeker niet snel je mening ventileren.
Want er zitten meerdere kanten aan een zaak en je ziet niet altijd alles wat er is.
Ik ga dus niet mee met alle hypes en neem het meeste nieuws met een korreltje zout.
Er is niet zo veel nieuws onder de zon en de soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend.
Gelukkig maar, want ik heb hem erg gemist deze weken.
Hij ging altijd mee, was altijd bij de hand, in de jas- of broekzak, schietklaar voor snapshots.
En ja, natuurlijk, ik heb nog andere fototoestellen, maar die zijn groter, onhandiger, onpraktischer, trager.
Ik heb dus heel anders gekeken de laatste weken naar de werkelijkheid om me heen.
Moest de mooie momenten laten schieten.
De wezel die vlak voor me de weg overstak.
De zwarte stern die honderd meter naast me bleef vliegen, bijna aanraakbaar.
De bruine kiekendief die al loerend van heel dichtbij mijn pad kruiste.
Want, een ander toestel, dat had ik wel bij me, maar zat in mijn tas.
Afstappen zou het moment niet kunnen achterhalen.
Ik zag dus wat ik miste, al kijkend, zo maar aan me voorbijgaan.
De werkelijkheid om me heen was er dus wel, maar ik zag het anders dan anders.
Op afstand.
Minder betrokken.
Afwachtend.
Secundair.
Nou ben ik van nature een introverte persoon.
Ik ken dat principe dus.
De wereld observeren, er over nadenken, maar niet meteen reageren, zeker niet snel je mening ventileren.
Want er zitten meerdere kanten aan een zaak en je ziet niet altijd alles wat er is.
Ik ga dus niet mee met alle hypes en neem het meeste nieuws met een korreltje zout.
Er is niet zo veel nieuws onder de zon en de soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend.
zaterdag 27 juni 2015
vrijdag 26 juni 2015
donderdag 25 juni 2015
woensdag 24 juni 2015
dinsdag 23 juni 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)