In Markus 9 wordt een bijzondere ontmoeting beschreven. Jezus gaat direct vanuit de tijd en onze werkelijkheid de eeuwigheid binnen. Hij heeft een ontmoeting met Mozes en Elia, een gesprek van hart tot hart. In bijna alle Nederlandse vertalingen wordt melding gemaakt van 'het wisselen van gedaante'. In het Engels noemen ze dat 'transfigured'. Mooi woord.
Ik heb al eerder over de vierde dimensie geschreven. Het zijn buiten onze waarneembare werkelijkheid, alles wat boven de drie, ons bekende dimensies uitgaat. Soms gaat heel even dat gordijn open, kunnen we een kijkje nemen, een ervaring opdoen. In een droom, een visoen, een profetie, een bijna-dood-ervaring wellicht. In de Bijbel worden er meerdere van dit soort momenten beschreven. Dit is er één van, maar het is wel een heel bijzondere.
Jezus ziet niet iets, wat de anderen niet kunnen zien, zoals bijvoorbeeld bij de ontmoeting van Paulus met Juzes, onderweg naar Damascus, of toen Elisa ineens de ogen werden geopend en hij zag hoe er een vurige muur van engelen rondom het huis stond waar hij zich bevond. Nee, de discipelen zijn er 'live' bij hoe Jezus van gedaante verwisselt. Ze zien ook Mozes en Elia. Herkennen hen kennelijk.
Bijzonder moment dus. Ze mogen er later ook niet over spreken, drukt Jezus hen op het hart. Tot het moment dat Hij is opgestaan. Het moet dus wel worden vastgelegd en dat is ook gebeurd, anders hadden we het niet geweten. Het heeft dus ook betekenis voor ons. We kunnen er iets van leren.
Wat mij al wel eerder opgevallen is, is dat de namen van Mozes en Elia meerdere keren in de Bijbel voorkomen. Uiteraard tijdens de geschiedenis van hun eigen leven en werkzaamheden. Maar later, in het laatste Bijbelboek Openbaringen komen ze ook weer terug, als de twee getuigen bij de laatste gebeurtenissen in de geschiedenis van de mensheid. Ze hebben dus klaarblijkelijk een bijzondere betekenis in de wereldgeschiedenis, in de heilsgeschiedenis van Gods plan met ons mensen.
Een raakvlak tussen deze drie personen tijdens hun leven op deze aarde is dat er iets is met het getal veertig en dat ze alledrie de woestijn opzoeken. Elia verbleef veertig dagen in de woestijn, Mozes was veertig jaar lang in de woestijn. Jezus ging direct na Zijn doop veertig dagen de woestijn in. Ze zochten God ook telkens op een hoge berg. Wordt ook hier met nadruk genoemd. Ze hadden alledrie sowieso een bijzondere relatie met God. Bemiddelden ook tussen het volk en God. Jezus natuurlijk wel heel bijzonder en uniek.
En nu, hier, in Markus 9, komen ze bij elkaar. Om met Hem iets te bespreken. Om Hem een hart onder de riem te steken? Om Hem voor te bereiden op dat wat ging komen? Moed in te spreken? Ik denk het niet. Het plan was al lang gemaakt. Het moest alleen nog ten uitvoer worden gebracht. Iedereen wist wat er ging gebeuren. Geen twijfel over mogelijk. Wat dan? Was het ter bemoediging juist voor de discipelen? Voor ons wellicht, vele eeuwen later? Ik heb geen idee, heb hier geen antwoord op. Laten we dus ook maar niet speculeren.
Toch blijft het apart, als iemand voor je ogen 'transfigured' wordt. De discipelen weten zich er ook geen raad mee. Petrus wil wel tenten gaan bouwen, maar hij weet zelf niet waarom hij het zegt.
Misschien laat het wel iets zien van het lichaam wat alle gelovigen zullen ontvangen, later. Alleen de kleren zijn al stralend, schitterend, 'dazzling white'. In 1 Korinthe 15 wordt gesproken over een onvergankelijk lichaam. Als Jezus is opgestaan, kan Hij dwars door deuren en muren naar binnen komen. We zullen een lichaam hebben, dat geloof ik. De lichamelijke opstanding is een centraal leerstuk van de christenen. Maar het gaat je duizelen bij de vragen die opkomen bij deze gedachte.
Eén van die vragen is bijvoorbeeld: hebben babies die nu sterven dan een volwassen lichaam? Of deze: hebben gehandicapten dan een violmaakt lichaam? Want als dat inderdaad zo is, waarom kan Jezus dan wel zijn verwondingen laten zien? Is Zijn lichaam dan niet volmaakt? Of Zijn die verwondingen juist zichtbare kentekenen die Hij alleen kan dragen, Hij alleen waard is? Het Lam, staande als geslacht ....
Zo maar wat gedachten en vragen, bij een woord uit de Bijbel ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten