Reëler dan de realiteit

Man, here below, lives so entirely among sensible things, and meditates so little upon spiritual objects, that he comes to look upon that which is spiritual as unreal, and upon material things as the only realities. For most men, houses, and lands, and gold are more real than God and the soul. The former address the five senses, whereas "no man hath seen God at any time," and the soul is not apprehensible by any sensuous organ. Yet the invisible God is more real than any other being, for he is the cause and ground of all other existence. It was an invisible Mind that made the material chaos from nothing, and brooded over it, and formed it into an orderly and beautiful cosmos. The invisible is more firmly substantial than the visible. (W.G.T. Shedd (1820-1894)

Vandaag op 'Christian Quote of the Day' bovenstaand dagcitaat, afkomstig van de mij onbekende W.G.T. Shedd. Een 'oude schrijver', geciteerd uit zijn boek 'Sermons to the Spiritual Man'.

Ware, wijze woorden. We zijn als mens zo gericht op wat we met onze vijf zintuigen kunnen waarnemen, dat we vergeten dat de onzichtbare God en onze eigen ziel meer de 'reële' werkelijkheid weerspiegelen, dan de ons bekende tastbare werkelijkheid van huizen, landerijen, goud. Omdat God de Oorzaak en de Grond is van alle andere dingen die bestaan. Hij maakte materiële chaos uit niets, broedde erover, en vormde het tot een orderlijke en prachtige kosmos.

De mooiste zin is de slotzin. 'Het onzichtbare is zekerder en substantiëler dan het zichtbare.' Dat is zo moeilijk te geloven in deze wereld die zo op het zichtbare en tastbare is gericht. Nog meer zelfs dan toen dit geschreven werd, in het jaar 1884. Ik heb er op deze blog al meer de aandacht op gevestigd. Zie De vierde dimensie en Transfigured.

De allereerste moeilijkheid is om dit over te dragen aan mensen die er niet in geloven. Er lijkt een onoverbrugbare kloof te zijn tussen de materialisten en de christenen. Als je gericht bent op het hier en nu verwezenlijken van je dromen, mocht je die al hebben, dan luister je niet eens naar andere verhalen. En er zijn ook genoeg mensen die er nog nooit over nagedacht hebben. Ik geloof dat er in elk mensenleven meerdere aanwijzingen zijn die in de richting wijzen van het bestaan van God. Het gaat er maar om of je die aanwijzingen opmerkt. Of je er open voor staat. Ik baseer deze mening trouwens op een tekst uit Job 33.

God antwoordt wel, op meer dan één manier,

alleen merkt de mens het niet op.

In de dromen en visioenen van de nacht,

in de tover van de diepste slaap,

of wanneer hij ligt te sluimeren,

opent God de oren van de mens

en laat hem schrikken – een waarschuwing

om hem af te houden van een slechte daad,

om hem voor hoogmoed te vrijwaren. (...)

Zie, dit alles doet God,

tot twee-, driemaal toe doet Hij dit voor de mens:

Hij haalt hem weg van de afgrond

en het licht van het leven omstraalt hem.

De tweede moeilijkheid is dat er, in reactie op de hele materialistische maatschappij, een tegenbeweging op gang is gekomen, die ik voor het gemak maar de 'spirituele markt' noem. Er is meer tussen hemel en aarde, die categorie. En daar zijn mensen bij die werkelijk alles uitproberen en geloof hechten aan de grootste kolder. En daar nog geld voor betalen ook. Maar het meest voor de hand liggende, nota bene generaties lang overgedragen en meegenomen uit het verleden, ze hebben daar bij voorbaat al vooroordelen over. En lezen het dus ook niet. Luisteren er niet naar. De 'spirituele markt' zou wat mij betreft meer bewerkt mogen worden door de uitgekiende marketing van een christelijke tegenbeweging. Maar ja, die bestaat niet ... Kansen en mogelijkheden genoeg, de markt lijkt wel onverzadigbaar. En toch, de kerk is onzichtbaar.
De derde moeilijkheid is dat wij, christenen, ontegenzeggelijk ook door het 'materialistische' virus zijn aangetast. We gaan mee, in de maalstroom, in de luxe, in de gekte, in de hele weggooicultuur, in het al maar meer consumeren. In het hier en nu, onverzadigbaar. Hebben we geen behoefte, dan creëert de reclame die wel. Iedereen is aangetast.

We zouden Pelgrims moeten zijn, altijd op weg. Naar het doel, ver weg. De oase in de woestijn. En ondertussen medereizigers ontmoeten. Gesprekken voeren. Wegwijzers zijn.

We zouden Nomaden moeten zijn, levend in tenten, gereed om elk moment te kunnen vertrekken. Maar we hebben onze pinnen vastgeslagen in de grond. Muren gebouwd, kastelen opgetrokken. We bouwen tot in de hemel.

We zouden Monniken moeten zijn, gericht op stilte, meditatie. Van ophouden moeten weten. Eenvoud moeten betrachten. Een vast ritme moeten hebben. Terug naar de basis. Gericht op het hogere. De Allerhoogste. En ondertussen onze huizen openstellen, reizigers moeten ontvangen, gastvrijheid betrachten. Dienend bezig zijn.

We zouden Leerlingen moeten zijn. Vragen durven stellen. Onze geest open moeten stellen. Kritisch nadenken over wat we zien. Anders willen zijn. Tegendraads. Onze leraars moeten leren en sturen. Luisterend naar onze grote Leraar.

We zouden Navolgers moeten zijn. Achter de grote Leider aan, die een Dienaar was van allen. Zijn voetstappen moeten drukken. Dicht bij Hem blijven. Elke dag. Levend van dag tot dag.

We zouden Bidders moeten zijn, die dagelijks de grote Voorbidder zouden aanroepen, vervuld van Zijn Geest. Zonder woorden. Met woorden. De wereld aan Hem opdragen, de mensen, de maatschappij. De gebrokenheid tegenover Hem uitspreken. Hem aanroepen dag en nacht. Voor Zijn aangezicht leven. Aan Zijn voeten zitten. Ons koesteren aan Zijn Zonlicht.

We zouden Zangers moeten zijn. Gericht op Zijn eer. Van Hem zingend en getuigend. Tot Hem zingend en aanbiddend. Jubelend in volle vreugde. Droevig om de verdrietigheden.

Laten we vasten, onthechten, zingen, bidden, navolgen, leren. Laten we weer mens worden. Zoals Hij het heeft bedoeld. Geschapen naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis.

Laten we optrekken naar Jeruzalem. De toekomst is vandaag begonnen.