Ja, ik weet het wel. Er zijn honderden, duizenden boeken, bibliotheken vol geschreven over de Bijbel, het boek van de christenen. Die christenen hebben er hun theologie op gebaseerd. Theologen houden er hun woordenstrijd over. Iedereen heeft er zijn of haar mening over. En, om het voorzichtig te zeggen, niet iedereen is het met elkaar eens.
Toch, als mensen beginnen met het lezen met de Bijbel, dan gebeurt er iets. Met henzelf. Verbazing en verwondering bij de één, maar ook, daar moeten we eerlijk in zijn, onbegrip bij de ander. Want het is een mooi boek met een prachtige boodschap, die nu, eeuwen nadat het laatste deel geschreven is, nog steeds actueel is en iets te zeggen heeft over de mens, zijn leven, zijn Schepper en ook over het leven na dit leven. Maar het is tegelijkertijd een boek met onduidelijke passages, moeilijke vragen, geschiedenis van gruwelen. Het heeft absoluut geen blauwdruk voor hoe we moeten leven of bepaalde beslissingen in ons leven moeten nemen. Het mag dan door theologen ontleed worden, er staat he-le-maal geen, ik herhaal: geen, theologie in. Gelukkig maar ...!
En toch, de boodschap die er in staat, heeft eeuwenlang heel veel mensenlevens veranderd. Wat is dat dan voor een bijzonder boek? Om te beginnen is het een mensenboek, bestaande uit heel veel kleinere boeken (66 stuks om precies te zijn). Het is geschreven door heel veel verschillende mensen (veertig) en wat zij beschrijven, variëert van geschiedenis en brieven tot profetieën en visioenen.
Wat het zo bijzonder maakt is, volgens mij dan, dat uit al die verschillende boeken naar voren komt, dat mensen iets willen laten proeven, meebeleven, van de ontmoeting met God. Op heel veel momenten wordt God ook sprekend ingevoerd. God, de Onkenbare, de Gans Andere, Degene Die buiten onze dimensie staat, die we helemaal niet kunnen zien met onze beperkte vermogens en zintuigen, heeft Zichzelf op die manier, via onze middelen, wel kenbaar gemaakt. Met een ander woord: geopenbaard. Hij komt als het ware te voorschijn in de ontmoeting met andere mensen, mensen zoals jij en ik.
Het gaat er mij (hier) niet om dat te bewijzen of een uitvoerige verhandeling over te geven, wat ik eigenlijk wil is proberen om een korte samenvatting van de boodschap van de Bijbel te geven. Ik weet dat dat gevaarlijk is. Elke beschrijving, elke belijdenis, elke samenvatting doet tekort aan de zaken die je niet noemt en die ook belangrijk zijn. Je selecteert en dus laat je ook weg.
Maar ik wil dat doen, omdat ik zelf die Bijbel zo belangrijk vind, omdat je daar God in leert kennen, in Zijn hart leert kijken, omdat je daar toch ook, handvatten aangereikt krijgt om in dit leven je plaatsje te vinden en de dingen te doen die echt belangrijk zijn. Maar het is zo moeilijk om dat over te brengen aan iemand die al bij het eerste moeilijke gedeelte afhaakt. Of die het regelmatige Bijbellezen weer laat versloffen omdat andere dingen belangrijker zijn of de tijd opeisen. Omdat zelfs christenen niet altijd de Bijbel lezen, heel vaak niet eens de hele Bijbel achter elkaar hebben gelezen. En als je selectief shopt, gaan bepaalde, steeds herhaalde teksten, soms een eigen leven leiden. Dat is niet goed. De boodschap is breder, de Boodschapper belangrijker dan jouw visie op de boodschap of de Boodschapper.
Heel sterk heb ik dat weer eens ervaren toen we enkele maanden geleden in ons dorp een 'Bijbelleesmarathon' hadden georganiseerd met een aantal verschillende kerken. Als je die hele Bijbel helemaal achter elkaar doorleest, komt weer eens heel duidelijk dat refrein naar voren, dat God een relatie met ons wil, onze aandacht vraagt, ons leven wil veranderen. Die ontroerende boodschap is nog steeds actueel.
Goed, die samenvatting dan. Ik ga het toch maar proberen. In een ver verleden heb ik mij gewaagd aan het schrijven van verhalen. Toen had ik het idee dat iemand in één zo'n verhaal geconfronteerd zou worden met de boodschap uit de Bijbel en dan ga je nadenken wat die boodschap dan zou kunnen zijn. Ik kwam toen tot de volgende indeling, samengevat in vijf punten. Nu, vele jaren later, sta ik daar nog steeds achter. Het is een samenvatting, het zegt iets over God, het zegt ook iets over de mens, over mijzelf.
Kom tot jezelf
Gebaseerd op de gelijkenis van de verloren zoon, te lezen in Lukas 15. Hij eist zijn erfenis op bij zijn nog levende vader, wenst hem als het ware dood, verbrast alles en dan, het staat er met zoveel woorden, komt hij tot zichzelf. Heel kort samengevat. Hij gaat nadenken, zich afvragen: waar ben ik mee bezig? Wat heb ik gedaan? Hoe moet het nu verder? Hij wordt op zichzelf teruggeworpen. En tenslotte neemt hij een besluit. Hij stelt een daad. Terug naar huis, zijn vader onder ogen komen. Leef je in hoe dat gevoeld moet hebben!
Kom tot Mij
De hele Bijbel door roept God mensen tot zich, spreekt Hij hen aan, raakt hen aan, verandert hun leven. Hij vrraagt onze aandacht. Vraagt om actie. De oproep 'Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast bent en Ik zal u rust geven,' woorden van Jezus in Mattheus 11:28, is een uitnodiging, die niet onbeantwoord kan blijven. Als je er niet op ingaat, loop je ervoor weg. De keus is aan jou, aan mij.
Blijf in Mij
In Johannes 15 gebruikt Jezus het beeld van de wijnstok en de rank. 'Ik ben de ware Wijnstok, als je in Mij blijft, zul je veel vrucht dragen.' Het is nogal een claim. Een claim met consequenties. Maar ook één met een belofte. 'Zonder Mij kun je niets doen'. Dat klinkt aanmatigend, zeker in de huidige maatschappij, maar het vraagt vertrouwen en geeft tegelijkertijd ook vertrouwen. Rust ook, ik hoef niet persé, Hij weet alle dingen beter, Hij heeft alles in de hand. In Zijn hand. The whole world. En mij.
Volg Mij
Over de navolging van Jezus zijn ook heel boeken geschreven. Het waren de eerste woorden tegen Zijn discipelen. Zijn voorbeeld inspireert, tot op de dag van vandaag. Hij is Zichzelf. Hij is tegendraads. Hij is liefdevol. Hij is eerlijk. Hij is God. Wie kunnen we beter 'nadoen'? Een leven lang leren, volgen, wandelen, achter Hem aan. Hij weet de weg. Hij is de Weg.
Ga uit
Hem volgen heeft conqequenties. Als je zelf gered bent, Hem wilt gehoorzamen, als Hij je leven ingrijpend verandert, je een andere richting uit leert gaan, dan wil je dat ook meegeven, meedelen aan anderen. Je wilt er van vertellen. Dat is goed. Tegen zijn discipelen (= leerlingen) zegt Jezus 'Maak discipelen'! Mooi is dat. Niet: sticht een kerk. Niet: ontwerp een allesomvattende theologie. Leer elkaar. Coach elkaar. Wijs elkaar de mooie plaatjes aan. Wees een broertje, een zusje, een vader, een moeder. Leer je kinderen lopen. Breng ze bij God, aan Zijn voeten, voor Zijn troon. Geniet van het leven, wijs elkaar op de eeuwigheidsmomenten. Ga samen bidden. Voor meer informatie hierover: ga naar de site van Jos Douma over het maken van discipelen.
Alle bovengenoemde punten zeggen eigenlijk: 'Ga relaties aan'! Met God, met jezelf, met de ander. De samenvatting van de wet dus: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. Daar kun je alleen maar amen op zeggen. Toch ...?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten