Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

vrijdag 26 december 2014

Blaas maar gerust

Het rookt hier nogal.
Het ruikt naar grote woorden.
Walmende wolken.
Geschroeid en verzadigd.
Afleidend.
Veel teveel.

Het mist hier behoorlijk.
De kern aan het oog onttrokken.
Het licht is verdicht.
Het zicht verduisterd.
Wij dwalen af.
Verstrooid.

En we ondergaan gedwee.
Te moe voor tegengas.
Te verdwaasd voor een weerwoord.
Te zittend om op te staan.
Vastgeroest.
Passief.

Het zal toch zeker wel een keer overgaan?
Of, nog erger, het hoort toch zeker zo?
Want het is altijd al zo geweest.

donderdag 25 december 2014

Onthecht van alles

hoe
dankbaar
je mag zijn
voor het woord
en het wonder
van taal
die raken kan

en de blik
die zich richt
op het licht
dat beelden
doet begrijpen
tot je van zien
verzadigd wordt

voor liefde
die steeds
vormen zoekt
om zich
te kunnen delen

dinsdag 23 december 2014

Kinderdijk in kleur (2)




Kinderdijk in kleur (1)

Het was echt een langgerekt wow-moment aan het eind van de middag, het kleurenspectrum aan de hemelse gewesten. De hele dag was grijs en bewolkt geweest en de wind was nog steeds stevig, zoals ook de dagen ervoor. Maar zo tegen drie uur trok het open, brak het licht door, wolkten de wolken van kleuren beneveld langs het firmament. Dan voel je het aan, het kan zo maar gaan komen.

En het kwam, een machtige en majestueuze zonsondergang. Eigenlijk was de zon al bijna weg, toen ik naar buiten ging en het al weer bijna afgelopen leek te zijn. Maar toen er eenmaal dat vrije uitzicht was, zag je het aankomen, een nagloed, een kleurengloeimoment, een hemelse fontein van licht en wolken. Tegen het decor van de molens van Kinderdijk was het prachtig gezicht. 

Foto's zeggen meer dan woorden, vandaar hier maar een impressie. In twee delen. Veel foto's. Omdat het altijd zo moeilijk kiezen is.



maandag 22 december 2014

Agressief en gracieus (3)

En de derde serie. De hond wil ook graag meedoen, denkt dat het een spelletje is, gaat te water, maar wordt door zijn bazin tot de orde geroepen. En de zwanen gaan vrolijk verder, zij het wat minder agressief. Even ben ik ze kwijt, achter honderd meter riet. 

Aan de andere kant, bij een doodlopende sloot, waar je denken zou, dit is een val ... daar geeft de laatst overgebleven oudere zwaan het uiteindelijk op. De jonge zwaan heft zich nog even gracieus op en schudt alle over hem uitgestorte agressie weer van zich af. Sessie voorlopig gesloten ...




Agressief en gracieus (2)

Helaas, de dag was grijs, het licht gering, de bewegingen snel. De beelden zijn dus niet scherp. Maar omdat je het niet elke dag te zien krijgt, deel ik het toch maar. Zwaanracen en -watertrappelen voor gevorderden. En daar was ook het hondje weer ...