hoe
dankbaar
je mag zijn
voor het woord
en het wonder
van taal
die raken kan
en de blik
die zich richt
op het licht
dat beelden
doet begrijpen
tot je van zien
verzadigd wordt
voor liefde
die steeds
vormen zoekt
om zich
te kunnen delen
toch
kun je
soms blij zijn
voor tijden
van zwijgen
voor de stilte
van de nacht
als het duister
dromen wil
verbeelden
en verlangen
wil voeden
tot hoop
als je
onthecht
van alles
tot de ziel
en de kern
van het leven
durft reiken
de glans
van mysterie
dat weten
en zien
te boven
gaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten