Vuur

Vuur is het wonder dat zomaar ontvlamt.

Vuur is een lichtje dat schijnt in de nacht.

Vuur is een flakkerend vlammetje dat intrigeert en biologeert.

Vuur is een kachel die warmte afgeeft.
Vuur is een dromerig kampvuur als gezellig centrum in een koude nacht.

Vuur is de rode gloed in je gezicht.

Vuur is de lichtende fakkel om de weg te wijzen door het duister.

Vuur is ook de bliksem aan de hemel, vol van ongecontroleerde kracht.

Vuur is het centrum van de aarde.

Vuur is de vulkaan die overloopt.
Vuur is bedreigend en verterend, als de controle verloren is, en alles verbrandt.

Vuur is de zon als bron van licht en van leven op aarde.

Vuur is daarbij slechts aangenaam door de enorme, maar exact bepaalde afstand.
Vuur is een element om rekening mee te houden.
Omdat vuur onberekenbaar is.

Vuur is op waarde geschat en getemd en getemperd.
Vuur wordt op vele manieren gebruikt en toegepast.
Vuur is om te koken, te bakken, te braden zodat iets gegeten kan worden.
Vuur is wat elke motor tot voortgang brengt.
Vuur is gemaakt tot middel om op mensen te schieten.
Vuur is het vuurwerk dat als show wordt gegeven.

Vuur is geen materie, maar heeft wel materie nodig als brandstof.
Vuur is geen lucht, maar heeft wel zuurstof nodig.
Vuur is nooit los verkrijgbaar.
Vuur kost altijd energie.
Vuur heeft ontbranding nodig.

Vuur kan branden.
Vuur kan smeulen.
Vuur kan gloeien.
Vuur kan roken.
Vuur kan als een veenbrand onzichtbaar doorgaan.

Vuur is een woord dat altijd weer tot de verbeelding spreekt.
Vuur is een veelgebruikte metafoor.

Vuur is de geest die mensen verbaast.
Vuur is de code voor enthousiast.
In vuur en vlam is niet karig bewogen.
Vuur is het ontsteken van geestdrift.
Vuur is de geboorte van een diepe hartstocht.
Vuur is de ware liefde die brandt in je hart.
Vuur is verzengend en fanatiek.
Vuur in je ogen is boos en verterend.
Vuur dat is uitgeblust is geen teken van hoop.

Soms is wat energie gebruikt het vuur, dat ook weer energie geeft.
Soms is bijzonder nieuws een lopend vuurtje.
Soms is vuur het smeulende kooltje van je laatste hoop.
Soms geven vele kooltjes samen een gemeenschappelijk gevoel.

Het schamele vuur van de flakkerende vlam van een eenvoudige kaars, kan, in zwijgen ontstoken, tot herdenken brengen, de koestering van een stukje verleden. Als een pijnlijke, innerlijke, maar blijvende herinnering aan een voorbije, verloren liefde.

Vuur is het ooit aangestoken gevoel van verwondering, de lichtende hoop aan de horizon, de warme herinnering aan vervlogen tijden.

Vuur is een kiem van het prille geloof dat er niet alleen duisternis is, maar ook licht en leven en liefde.
Vuur is de kiem van het verlangen van de kunstenaar, de dichter, de schrijver, de religieuze mens.
Vuur is de zon van het leven, gedoseerd, gebaseerd op ritme en regelmaat, maar soms opvlammend in volle glorie.

Vuur is liefde voor het leven.
Vuur is leven.
Leven is liefde.
Leven is spelen met vuur.