Het was nog donker.
Het duurde even voor ik het zag.
Eigenlijk hoorde ik ze nog eerder.
Niet met geel geluid, eerder een gezoem.
Geroezemoes.
Het duurde een minuutje voor ik mijn fototoestel uit de binnenzak van mijn jas kon halen.
Voor ik het knopje 'filmen' in kon drukken.
Al fietsend.
Het resultaat is, achteraf, slecht te zien.
Maar het was best indrukwekkend weer.
Ik had het al vaker gezien.
Aanschouwd.
Ondergaan.
Een totale horizonbrede zwerm van spreeuwen over me heen. Nu geen zwerm op afstand met mooie, grillige patronen. Maar direct boven mijn hoofd en naar alle kanten uitwaaierend.
Even op volledig scherm klikken dus, rechts onder (naast YouTube).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten