Vanmorgen, onderweg naar de enerverende 'Bloggersday' in Putten, twee keer even uit de auto gestapt om foto's te maken in de mooie bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Eerst in Doorn, later bij Amerongen. Veel te kort, want het was er echt prachtig. Vooral toen de zon echt begon te schijnen, hing er een gouden gloed.
Opvallend, voor mij dan, want ik kom daar bijna nooit in dit jaargetijde, waren de vele gele en bruine bladeren aan de bomen en op de grond. Alsof die het langst waren blijven hangen. Veel beuken ook met echte laantjes en een bruin tapijt.
In de polder van de Alblasserwaard zie je veel meer groen nog aan de bladeren, of de takken zijn al helemaal kaal, nu het geel-groen-rode offensief al weer bijna achter de rug is.
Een bijzondere gewaarwording dus met prachtige effecten, die uitnodigt om nog eens terug te gaan, maar dan veel langer. Slenteren, jutten, mijmeren, ademen. En koesteren in louterend licht.
Geel en bruin goud ...
Prachtig! En ja, al dat geel was mij ook opgevallen onderweg. Bijzonder dat de herfst zelfs in dit kleine landje geen eenduidig verloop heeft.
BeantwoordenVerwijderen