Vanmiddag eindelijk weer eens aan de wandel. Een wandeling die uiteindelijk twee keer zo lang duurde als normaal. Maar ja, er was ook zoveel te zien onderweg. Heel veel paddenstoelen. Heel veel foto's van gemaakt, heel veel ook weer weggegooid vanavond, niet alles lukt als het zo priegelig klein is. Maar daarover later in een volgende blogpost.
Het was een wandeling die bestond uit twee helften. De hele dag was het al grijs en bewolkt. Af en toe vielen er een paar druppels. Maar op het keerpunt van de route, net over de oude Zijdebrug, brak ineens de zon door. Het landschap werd getrakteerd op een haast mysterieus licht, die de wolken glans gaf en een adembenemend uitzicht opleverde. En dat alles eindigde bijna direct, in een tijdsbestek van een kwartier, in een fraaie zonsondergang.
Hiervan wil ik nu eerst maar een, wellicht iets te uitgebreid, sfeerverslag in beelden geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten