Mijn Wonderlijke Tuintje

Soms.
Soms ben ik er even niet.
Niet aanspreekbaar.
Ver weg.
En toch dichtbij.
Dan zit ik in mijn wonderlijke Tuintje.

Want daar is de laatste Tijd veel moois gezaaid door het fonkelende Licht van Inspiratie.
Idee voor Idee dwarrelt vanuit de ongrijpbare hoogte, neigt ter aarde, wordt gedompeld in het dagelijks leven.
Niet alles tegelijk, maar stuk voor stuk.
Het heeft Aandacht nodig en Ontvankelijkheid, om te worden opgemerkt.
De Groei is niet te voorspellen of te voorzien en onttrekt zich grotendeels aan het oog.
Onder de Grond van de Werkelijkheid, in het onzichtbare Land van Dromen en Fantasie.
De Vrucht is nooit zeker, staat nooit vast.
De Kleur van Liefde legt zich verrassend vaak anders over het zichtbare, dan ik ooit zelf had kunnen bedenken.

Soms mag ik het begieten met Tranen van Ervaring en een Zegenbui aan Woorden, en stolt het Vluchtige Schone in Vaste Vorm.
Wordt het Herkenbaar.
Eerlijk.
Dieper dan ik bedenken kon.

Maar lang niet altijd.
Ik moet soms heel lang Wachten met bijzonder Engelengeduld.
Het is er ook best vaak Duister en IJzingwekkend Stil, zodat het Zwijgen Drukkend wordt en Zwaar om te dragen.
Af en toe moet ik met Pijn in het Hart afscheid nemen van een Belofte, die Leeg bleek te zijn, of waar ik geen Touw aan vast heb kunnen knopen.
Het vlucht dan weg in het Verleden van Voorbij of wacht met tergend geduld op Later in de Tijd.

En toch ...
Verbaasd ben ik, verwonderd, aangedaan, van wat ik daar allemaal in dat mooie, zachte, tere Tuintje al heb zien Bloeien in Uitbundigheid.
Het raakt mijn Binnenste gevoelens, heeft zich langdurig gehecht aan mijn diepste Innerlijkheid en heeft, voor een deel, een Milde Uiting gevonden in Zichtbaarheid en Herkenning.

Ik ben er akelig Naakt en Zichtbaar door geworden, Aanraakbaar in Verschilligheid.
Dat is best Eng, maar ook heel Mooi.
Want een Spiegel van de Hemel, het Doorgeefluik van Eeuwige Vermoedens, die moet wel in het Zicht hangen om zijn Doel te dienen.
En gezien worden, zelfs voor een Spiegel, is best Confronterend. Ik kan me wel Verstoppen voor wat ik zie, maar het laat me ook niet Los.
Het raakt me, het komt Binnen, het Ontroert.

En tegelijk voedt het ook weer de Inspiratie voor de Tuin van Fantasie, zijn er Woorden, Wezens, Doelen die blijven hangen, even zweven boven rulle Aarde Leesbaarheid, en zich dan Nestelen in Mededeelzaamheid.
Want, hoe je het ook Wendt of Keert, mijn Tuintje vol Ideeën  ik mag het zien, ontdekken, vangen, ontvangen, wieden, oogsten, stuk voor stuk, Vrucht voor Vrucht.
Maar het is wel Bedoeld om te Delen.
Zichtbaar te maken.
Aan de grote Klok van de Tijd te hangen.
Het zijn Vonkjes Eeuwigheid, gedompeld in een Levende Bron van Metaforen, bestemd voor vreemde Oren, en Ontvankelijke Ogen.

Maar dat betekent ook dat ik het altijd weer, na het vinden van de juiste Buitenkant, los moet laten.
Dat kost best Moeite.
Het was en is niet van mij.
Ik heb het Ontvangen.
Ik mocht er Getuige van zijn.
Het was in Mij.
Het ging door Mij heen.

Maar de Vleugels van Zin hebben een eigen wil, zij vliegen weer verder, naar het volgende Hart, naar het geopende Venster van andermans Fantasie.
Landen in een Liefdevol Bed van Dromen en Verlangen, raken een Hart vol Hartstocht, vlammen in Tederheid, bevochtigen een Vermoeide Ziel.
Zaaien daar nieuwe Ideeën en diepe Waarheid, roepen een Heimwee op naar Voorbij de Horizon, brengen het Verstopte Verleden tot nieuwe Bloei, beïnvloeden het Basale Nu, verleggen zo mogelijk de Weg naar de Toekomst.

En zo, zo gaat het Licht van vloeibare, vluchtige, zoete en zinderende Inspiratie, maar steeds haar eigen Gang van Lieflijkheid, filtert zij rijkdom aan Ideeën in wie er voor Open staat, wie het Nodig heeft, wie het Geloven wil.

Ik ben een Doorgeefboer.
Ik ben een Droomtuinier.
Ik pluk de Vruchten van Verlangen voor een Markt van Zachte Harten Openheid.
Ik mag ze Delen.

Jij mag ze Vangen.
Koester ze.
Eet je Hart maar vol.
Laat het je Raken.

Maar deel er ook van uit.
Wees een Spiegel.
Een Luik van het Loket van Liefde.
Adem je Adem uit in Geestrijke Vonken Menselijkheid.
Zaai de Wereld van Ideeën Vol van Pitten Toekomst en Beloften Hemel.
Of Wandel in je eigen wonderlijke Tuintje.
Zing voor het Licht.
Wacht op de Morgen.
Bid om Groei.
Leef.