ik ben
een lang verhaal
dat zich
vanaf de allereerste zin
al schrijvend
lezen laat
bedachtzaam
woord voor woord
oprecht ontdekt
voor weten
en ervaren
ongelogen
ongehoord
onthuld
ontrold
voor wie het
weten wil
behoedzaam
kruip ik zo
steeds verder
uit mijn schulp
traag maar gestaag
de lege bladen
vullend
werk ik mij toe
naar de ontknoping
de conclusie
het crescendo
de allerlaatste zin
maar
het laatste woord
is niet aan mij
de schrijver
tevens lezer
maar
aan het kritisch oog
van Hem
die mij
al lang
voordat ik het
doorzag
geïnspireerd
gecorrigeerd
geleid
en ingefluisterd heeft
met zijn bezielde liefde
voor het doorleefde woord
de Uitgever
van een wereldwijd pakket
aan autobiografische lectuur
Wat een prachtig gedicht. Het loopt zo naar het einde, waar we lezen mogen dat Hij het einde bepaald. Heel mooi! dank je wel.
BeantwoordenVerwijderen