dat ruis
mag wegebben
en haast
mag vertragen
dat overdaad
tot basaal
gefilterd
mag worden
dat onrust
van binnen
als wervelend water
in steeds
wijdere kringen
mag verstillen
tot kalmte
dat geduld
mag groeien
aandacht
wachtend
gericht
zal worden
concentratie
op de reden
van leven
op de zin
van bestaan
de kern
onder ogen
de hemel
dichtbij
het licht
gedimd
de adem
onmerkbaar
zo
zou ik
Heer
willen
naderen
tot U
in gebed
om
in eenvoud
en aandacht
zwijgend
te luisteren
naar uw liefde
die roept
in mijn hart
vertraagde ruis
BeantwoordenVerwijderenbijkans verdwenenoverdaad,
vervlakt tot stilte
geen aandacht,
helaas.
Geen concentratie:
de kern als reden van het leven,
versterkt afwezig.
Als hard gelag klinkt:
“nader tot U”
als schril contrast.
Dissonante gedachteklanken,
barrières,
onstuimig gedachtegebroed.
Roep Gij mij
kom tot mij
levenwekkend Woord
kom tot mij!
Zoals eens,
kom tot mij!
Mooi die woorden, Anton.
BeantwoordenVerwijderen