Stille tijd (3)

Maar Hij zei: ‘Gelukkiger zijn zij die naar het woord van God luisteren en ernaar leven.’ (Lukas 11 : 28)

Deel 3 van het drieluik gaat helemaal over de Bijbel, het Woord van de levende God, want wat is een christen zonder zijn Bijbel? Die moet dus ook deel uitmaken van de stille tijd, die we afzonderen, voor de omgang met onze Vader, die in de hemel is.

Nou heb ik zo’n flauw vermoeden dat we wel allemaal, alle groeperingen en alle mensen binnen die groeperingen, zeggen dat we de Bijbel geloven, maar dat we niet echt zo trouw zijn in het tot ons nemen van de woorden die er in dat boek geschreven staan. Ik mag natuurlijk niemand oordelen, en dat zal ik dus ook niet doen, maar ik heb mijn ogen niet in mijn achterzak zitten.

Ergens anders op mijn blog heb ik al geprobeerd om de Boodschap van de Bijbel te verwoorden, daar wil ik ook kortheidshalve naar verwijzen, want er is heel veel te zeggen over de Bijbel. Boekenkasten vol zijn er over geschreven om de Bijbel te verklaren, maar wat ze wellicht bereiken is dat mensen steeds minder in de Bijbel zelf gaan lezen. Het is op een wonderlijke manier in de loop van de geschiedenis van de mensheid ontstaan, interessant genoeg om eens een boekje over te lezen, en ik destilleer daar ook uit dat God via bepaalde mensen Zijn hand in de geschiedenis heeft laten zien.

Tegenwoordig hebben we theologische opleidingen, die veel studie hebben verricht naar de ontstaansgeschiedenis en de context van de verschillende Bijbelboeken, 66 in totaal. Dat kan verhelderend werken, maar het kan ook weer afleiden. Theologie is voor theologen en die willen ook nog wel eens interpretaties en veronderstellingen inbouwen. En wat nog veel erger is, die vertellen hun theologie op de kansel aan mensen die van theologie geen kaas gegeten hebben. Waardoor het over hun hoofden heengaat.

Mijn pleidooi is dat iedere christen zelf zijn eigen Bijbel gaat lezen, eerst helemaal, van voor naar achter helemaal doorlezen. En nog een keer. Steeds opnieuw. Zodat je de lijn door de geschiedenis ziet. Zodat je de herhalingen ziet. Zodat je de herhaling in de geschiedenis van bijvoorbeeld het volk Israel ziet. Zodat je ziet hoeveel er in het Nieuwe Testament geciteerd wordt uit het Oude Testament. Zodat je de steeds terugkerende pogingen ziet van God om in contact met mensen te komen. Zodat je ziet dat God zichzelf openbaart aan ons. Aan jou en mij. Dat de geschiedenis levend wordt. Dat de ontmoetingen van mensen met God hen niet onberoerd en onveranderd laat. Niet beter, niet volmaakt, maar wel veranderd, anders gericht.

De Bijbel vormt een tegenwicht tegen Hypes, omdat er een Fundament in wordt getoond, dat levenslange, zelfs eeuwige zekerheid en vastigheid kan bieden. Niet de goedkoopste, nieuwe mode, het laatste speeltje, de vetste auto, de meest kickende vakantie. Maar Antwoord op je vragen, Lessing van je dorst, Brood voor je leven, Licht voor de nacht, Muziek voor het zwijgen, Vulling voor het niets.

En dat is niet niks.

Prachtig om te zien als je de Bijbel achter elkaar doorleest, is hoe God Zich aan mensen openbaart, bekendmaakt. Tot op zeker hoogte dan, voor zover zij het aankunnen. Hoe groot zijn neerbuigende, tot ons neerdalende, liefde is. Levensveranderend, hartsvervullend. Harten gaan juichen, monden gaan zingen. Pelgrims gaan op reis, zwervers komen Thuis. Vluchters blijven staan, zoekers worden stil.

Zelf heb ik altijd verzen onderstreept in mijn Bijbels, ik heb er namelijk meerdere in gebruik, waaronder twee Engelse. Het maakt het zoeken wat makkelijker. Maar het is niet de bedoeling dat je dan alleen maar het onderstreepte terug gaat lezen, dat wordt je weer selectief. En selectief zijn in je Bijbel, dat is niet juist. Wat je de ene keer niets te zeggen heeft, kan je een andere keer raken, dat is een wonder wat ik van veel mensen heb gehoord en geleerd. Teksten uit je hoofd leren kan je ook helpen om makkelijker te onthouden, maar het moet geen sport worden. Omdat ik zelf meerdere vertalingen lees, valt het niet altijd mee om dan letterlijk een tekst te citeren, maar ik vind dat zelf geen probleem. De apostelen waren ook tamelijk 'vrij' in hun citaten. Het gaat uiteindelijk om de bedoeling van de tekst.

Wij danken God dan ook onophoudelijk dat u Zijn Woord, dat u van ons ontvangen hebt, niet hebt aangenomen als een boodschap van mensen, maar als wat het werkelijk is: als het Woord van God dat ook werkzaam is in u, die gelooft. (1 Thess. 2 : 13)

Als het helpt kun je aantekeningen maken in een schrift of dagboekje. Of je kunt over bepaalde gedeelten mediteren. Of als je dingen niet begrijpt, anderen raadplegen, boeken er op naslaan. Het is verstandig om boeken uit het Oude Testament af te wisselen met boeken uit het Nieuwe Testament. Je mag wat je gelezen hebt in gebed brengen bij God. Je kunt Hem ervoor danken dat Hij zich zo laat zien in Zijn Woord.

Het is een strijd, een worsteling om de discipline op te brengen om elke dag dat Woord te onderzoeken. Ik weet het. Ik geef toe dat ik het vaak niet red. Mijn periodes van heel veel lezen worden afgewisseld met perioden van niet-lezen, en dat wil ik zeker niet aanraden. Want dat zijn of worden dan wel woestijnperiodes, waarbij het lijkt of God ver weg is.

Maar het is wel nodig voor het onderhouden van een relatie. Broodnodig. Niet voor Hem, maar voor ons. Om contact te houden.

Bijbellezen is vooral luisteren. Stil zijn. Open staan voor wat God tot ons te zeggen heeft, ook voor nu. Dat is het bijzondere aan deze Dialoog van de Stille Tijd. Door bewust te bidden spreken wij tot God. Door bewust te leven offeren wij tijd aan God en staan we stil bij wat er om ons heen en in ons gebeurt. Door bewust Bijbel te lezen laten wij ons gezeggen en corrigeren, laten wij ons vullen met liefde en genade en leren wij uiteindelijk leven, in dit aardse, maar ook in het hemelse koninkrijk.

Alle bovengenoemde bezigheden, die voor Gods Aangezicht moeten gebeuren, zijn slechts mogelijk als wij ons openstellen voor het werk van de Heilige Geest in ons. Dat moet ons allereerste gebed zijn, waarmee we onze stille tijd beginnen, maar ook het afsluitende Amen, waarmee we onze ogen weer opendoen.

Kom, Schepper-Geest, vervul ons hart, ons leven

Zodat wij gereinigd en geheiligd worden

Zodat onze aandacht gericht is op Uw grootsheid en majesteit

Zodat Uw eeuwigheid onze tijd verandert

Uw Zijn mijn zijn

Daarmee wil ik deze serie afsluiten. Boeiend en inspirerend voor mezelf, wellicht ook voor anderen. Op gang gebracht door een Twitteraar, Rob, waarmee ik af en toe pittige discussies voer.

Is hiermee alles gezegd? Nee, die pretentie heb ik niet. Er zijn stille plekjes die je kunt creëren, bidstoelen die je kunt kopen, je kunt de natuur ingaan, muziek kan een rol spelen, vele vormen van meditatie en contemplatie zijn mogelijk. Maar uiteindelijk gaat het niet om de vorm, maar om de inhoud, je hartsgesteldheid, je relatie met God.

God, die geen God is uit de geschiedenisboekjes is, maar God die een levende, levensveranderende God is, vol van Genade en Liefde. God van vandaag en God van de Toekomst. Dat Zijn Koninkrijk van Vrede ons mag vullen, zodat we overstromen van Hem, afstralen op anderen, zodat onze Relatie met Hem ons mag inspireren tot het aangaan en onderhouden van alle relaties met alle anderen die we hebben ontmoet en zullen ontmoeten. Tot de Dag die komt dat alles vervuld zal worden, dat Tijd zal overgaan in Eeuwigheid, dat we Hem zullen zien zoals Hij is.

Er zijn natuurlijk veel handleidingen om de Bijbel door te lezen, die je ook vertellen hoe je dat het beste kunt doen, en het zal ook niet voor iedereen hetzelfde zijn. Maar het gaat er niet om dat je de tekst zo snel mogelijk verorbert. Je moet het laten zakken, er vragen bij stellen, kijken wat de context is, zien of het ergens anders in de Bijbel ook zo genoemd wordt, wat kan de boodschap voor vandaag zijn, kan ik het op mezelf betrekken, kan ik er wat van leren?

Want Hij is. Want Hij komt. Want Hij zal Zijn.

Maar Jezus gaf hem ten antwoord: ‘Er staat geschreven: “De mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.”’ (Mattheus 4 : 4)