In zijn algemeenheid is het natuurlijk goed om je niet terug te trekken in de ivoren toren van 'de kerk' en te denken dat 'de wereld' niet bestaat of er niet toe doet. Zoals sommige protestanten altijd wat meewarig doen over monniken die zich terugtrekken in een klooster of kluizenaars die zich helemaal wereldvreemd gedragen. Alsof je ooit een 'staat van volmaaktheid' kunt bereiken in dit 'ondermaanse'.
Aan de andere kant, helemaal tegenovergesteld, heb je mensen die zich alleen in de 'actualiteit' bevinden, die hier en nu leven en verder niets. Geen toekomst en niet te ver vooruitkijken. Geen verleden of achterom kijken. Leef bij de dag. Pluk de dag. Carpe diem.
Omdat ik van nature en van afkomst een leesmonster ben, heb ik het grootste deel van mijn algemene ontwikkeling opgedaan door het lezen van boeken. Heel veel boeken. Daar ben ik door gevormd. De herkomst van al mijn kennis is natuurlijk nooit meer te traceren, maar als ik bij mezelf te rade ga en achterom kijk in mijn eigen leven, ben ik ontegenzeggelijk het meest gevormd door de Bijbel en de krant.
Inderdaad.
Elke dag de krant lezen om bij te blijven. Het nieuws volgen. Maar ook achtergrondartikelen en opiniestukken. Algemene ontwikkeling. Algemene kennis. Kennis van je eigen woonomgeving, land, wereld. Inzicht in het algemene wereldbeeld, de tijdgeest en de ontwikkelingen op wereldniveau. En al die ontwikkelingen gaan alleen maar steeds sneller en sneller.
En meerdere keren in mijn leven heb ik de hele Bijbel achter elkaar doorgelezen. In het Engels en in het Nederlands. Onderstreept en geaccentueerd wat aansprak. En er was zo veel wat aansprak ...! Natuurlijk zijn er gedeelten waar je niet doorheen komt, waar je vraagtekens bij zet, die je niet snapt of waarbij je haren gaan staan. Maar dan blijven er nog zo veel mooie, interessante, diepzinnige, tegendraadse, ongelooflijke, liefdevolle, hartsverheffende, behartenswaardige, navolgenswaardige en levensveranderende gedachten, ideëen, regels, verhalen, liederen en visioenen te lezen en te ervaren, dat je er nooit hetzelfde onder kunt blijven.
En wat je leest kun je ook weer toepassen. Navolgen.
Wat de Ander je doet, dat doet ook jou handelen.
Wat je van anderen hoort kun je ook weer checken. Toetsen.
En wat je leert, doet je ook anders naar de wereld om je heen kijken.
Van enige afstand.
Observeren.
Relativeren.
Je schouders ophalen.
Wat de laatste tijd mij in ieder geval opvalt in de wereld om mij heen, laat ik mij maar beperken tot Nederland, is de ontzagwekkende serie hypes die voorbijkomt in het nieuws. Er wordt iets bekend gemaakt en ineens heeft iedereen de neiging er boven op te duiken. Als er in Netwerk of op het Journaal iets 'aparts' wordt gemeld, worden er de andere dag Kamervragen over gesteld. Vette krantekoppen. Internet en twitter zorgen dat alle lokale nieuws ineens ook wereldnieuws wordt. Iedereen lijkt gek te worden ...
En hoe meer nieuws, hoe minder het ons doet. We leven van hype naar hype. Van kick naar kick. Maar van een afstandje. Het raakt ons niet echt meer. Het gaat langs ons heen. Dat is althans mijn indruk. En ik kan me niet aan mijn eigen indruk onttrekken ...
Ik probeer er niet aan mee te doen. Dat lukt niet altijd. Want ik lees ook de krant, kijk televisie, word elke morgen met het nieuws wakker, zit op internet met meerdere kranten als startpagina. Blijf dus graag op de hoogte. Maar ik wil wel proberen mij niet mee te laten slepen, op te laten hitsen, meegezogen te worden in de waan van de dag.
Daarom is het goed als er evenwicht in je leven is. Balans.
Lees de krant, oké. Blijf op de hoogte van wat er speelt. Maar lees ook de Bijbel. Want er is meer dat speelt. Er is meer dan je ziet. Er is er Eén die alles in de hand houdt. Dwars door alle stormen, ontwikkelingen en onzekere toekomst die we denken tegemoet te gaan, is er een Rots die zekerheid wil bieden, is er een Fundament onder ons bestaan, is er Liefde die altijd blijvend is.
Geloven we dat als we de kant lezen en het nieuws aanzetten?
En als we ons verdiepen in de Bijbel, het geloof in het hogere niveau zoeken, ons richten op het hemelse gedachtengoed, laten we dan wel met beide benen op de grond blijven staan. Ons bewust van de modder om ons heen, de herrie en de kakafonie, de gebrokenheid van het leven, de mensen die deel van ons leven uitmaken.
Voor het evenwicht, voor de noodzakelijke balans.
Laten we horen met onze oren, zien met onze ogen, geloven met ons hart, liefhebben met onze ziel, handelen met onze handen, wandelen in deze wereld, met ons hoofd in de hemel.
Laten we met Hem gaan die ons schiep. Stap voor stap. Dag aan dag. Woord voor woord.
Want het zichtbare is niet blijvend maar de onzichtbare dingen zijn eeuwig. (Naar 2 Kor. 4 : 18)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten