De ene malloot, oké, die is niet wijzer. Maar dat het zo'n hype zou gaan worden onder christenen, dat had ik niet verwacht. Belachelijk. Maar ook pijnlijk. Tekenend.
Als wij er al losjes en hilarisch over gaan doen, over wat echt gaat gebeuren, ooit, hoe moeten we dan mensen waarschuwen als het er echt om gaat spannen?
Laten we oppassen en op onze woorden letten. Laten we de vragen horen die mensen wellicht gaan stellen. Kansen benutten.
Dat is de reden waarom ik even mijn gal moest spuwen op twitter. Dat is de reden waarom ik vier nummers van U2 op mijn blog heb gezet zojuist. Omdat daarin meer diepgang en zicht op de Echte Toekomst tte vinden is dan in al die twitterdubbelzinnigheden, die te flauw zijn om te herhalen.
In a little while this hurt will hurt no more
One step closer to knowing
I'm not afraid to die, I'm not afraid to live
All the things you can't leave behind
You're packing a suitcase for a place none of us has been
A place that has to be believed to be seen
Om maar eens wat te noemen ...
Ugh ... dit moest er even uit. Het zat dwars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten