Soms
soms
als ik wandel
over gekromde wegen
langs verheven bomen
onder de warme gloed
van de zon aan de hemel
omgeven door
een wind die zacht
mijn naam fluistert
door de bladeren
boven mijn hoofd
soms
als ik een vogel
zijn lied hoor fluiten
ongedwongen
en onbezorgd
zijn trillers
echoënd
in de avondkoelte
soms
als ik de zee bezoek
van vergetelheid
de rollende golven
ervaar
als een continu
moment
van beweging
aan het strand
vol van zand
van verlangen
en herinnering
soms
als ik 's nachts
omhoog kijk
naar de sterren
aan een donkere
duizelingwekkende hemel
mijn nietigheid besef
soms
als ik geen woorden heb
om uit te drukken
hoe kostbaar
de liefde is
die ik voel
van de mensen
om me heen
soms
als muziek
een gevoel oproept
een beweging brengt
een herinnering schept
en mijn hart verheft
soms
als ik 's nachts
niet kan slapen
en gedachten
mij brengen
bij dingen
die waren
die zijn
die gaan komen
dan
heel even
een moment
ben ik mij
heel diep
bewust
van wie ik ben
dan
voel ik mij
weer even kind
open
verbaasd
vol verwachting
ervaringen
accepterend
als wonderen
van God
dan
ben ik
mezelf
denk ik
ik besta
fluister ik
mijn naam
bid zonder woorden
tot Hem
die mij ziet
zoals ik ben
kaal en naakt
maar vol liefde
uitgestort
dan
zing ik
een lied
van verlangen
van weemoed
van dromen
dan
voel ik
de hand
van de Meester
die heel zacht
maar intens
Zijn zegen
mij meegeeft
om verder
te gaan
op het pad
van mijn leven
met het lied
van de vogel
stil en gerust
in het licht
van de Zon
met de Liefde
van Jezus
en de Wind
van de Geest
soms
ja heel soms
dan
ja dan wel
maar niet altijd
niet vaak
maar heel
af
en toe
Ja, mooi Anton. Wat is de mens dat God aan hem denkt? Wonderlijk he?!
BeantwoordenVerwijderen