Adem

Er zijn van die dingen, die doe je gewoon, zonder erbij na te denken. Omdat het altijd maar door gaat. Zonder wilsbesluit, zonder bewuste handeling. Een gewoonte. Een reflex. Een traditie. Een automatisme. Een onwillekeurige beweging. Het functioneert zonder dat je er erg in hebt.

Het hart in je lichaam bijvoorbeeld, eigenlijk een aangepaste, holle spier, pompt het bloed door heel je lichaam, zonder dat je het merkt. Ja, je merkt het pas als er iets geks gebeurt. Als je hart een slag overslaat. Of door inspanning sneller gaat kloppen. Het bloed voorziet alle organen en lichaamsdelen van vers bloed. Vol van zuurstof.

Zuurstof, zo'n ander deel van een onzichtbaar systeem in je lichaam. Door de ademhaling naar binnen gezogen. Door de longen opgenomen en verder het lichaam ingebracht. Leven naar binnen. Afval weer naar buiten. Elke ademhaling weer.

Ongemerkt. Maar wel basaal. Levensnoodzakelijk. Een primaire functie, nodig om te overleven.

Ooit, bij de schepping van de mens, is die ademhaling begonnen. Blies God zelf de eerste lucht bij Adam naar binnen. Sluitstuk van zijn kunstwerk. Er kwam leven in de materie. Geest in het lichaam.

Bijzonder, toch?

Ook om mee te maken bij de geboorte van je eigen kinderen. Los van de levensader van de moeder, negen maanden lang vertrouwd en geborgen, gekoesterd en gevoed door een dun draadje. En dan ineens met pijn en moeite jezelf naar buiten persen. De kou in, de donkere wereld tegemoet. De eerste kik, de adem naar binnen zuigen, longen die zich ontvouwen. Schreeuwen ....!

Ademen. Leven. Bestaan. Beginnen.

In zekere zin is er ook een geestelijke vergelijking te trekken tussen ademen en geloven. Leven uit vergeving is de zonden, de misbaksels, de omwegen, de tekortkomingen in het licht van de waarheid brengen. Loslaten. Vergeving ontvangen. Verzoening ervaren. Verlichting en zuivering van je innerlijk.

Nieuwe levenskracht die je levenslongen vult bij elke ademteug. Ademen is bidden, is leven, is wandelen met God. Aanwezig zijn alsof Hij aanwezig is. Dat is Hij altijd wel, maar wij leven er zo snel langs heen. Vergeten Hem. Betrekken Hem niet bij alles wat we doen. Terwijl alles wat we doen in betrekking staat tot Hem. Zij het dan verborgen. Verborgen voor ons.

Bewustzijn is misschien een boeddhistisch geladen term, maar het geeft wel iets weer van het altijd leven onder de ogen van God. Beschikbaar voor Hem. Open naar Hem. Als een bloem naar het licht gericht. Als een kind op zijn vader of moeder gericht. Afhankelijk, gerelateerd, betrokken, verstrengeld met Hem.

Het schiet er vaak bij in. Ik weet het. Het is wel noodzakelijk. Dat besef ik ook. Het is uiterst basaal voor ons leven. Die ademhaling en dat biddende, bewuste leven.

Omdat zuurstof noodzakelijk is voor ons functioneren. Voor de zuivering. Voor de goede doorbloeding van onze organen.

Laten we wat meer bewust ademhalen. Afhankelijk van de uitademing van koolstofdioxide. Bedacht op de inhalering van kostbare zuurstof. Verbrandingsfactor, verversingsmotor, verdiepingsinhalator, doorbloedingsgrondstof.

Kostbaar evenwicht tussen de menselijke afvalstroomademtochten en de met het oog op de mens geschapen planten, die koolstofdioxide weer omzetten naar zuivere zuurstof.

Geen fluitje van een cent dus, zo'n zuchtje wind ...

'Bidt zonder ophouden' (1 Thess. 5 : 17)