ik zag je
vallen
vanmorgen
heel even
ging je
voorbij
zwevend
tussen
hemel
en aarde
weemoed
kleurde
je ziel
los
van je wortels
halfvergaan
verkruimeld
aan de tijd
voorbij
dat
was het
dan
het leven
heel even
zijn
zoals
voorzien
eenmalig
aanwezig
reflectie
van een
scheppingsdaad
het licht
gevangen
verwerkt
gedeeld
door weer
en wind
bewogen
nu lig je
daar
op een bed
van buren
en wens
ik je
goede reis
naar huis
rust
zacht
teer blaadje
ga
en verga
tot eer
van Hem
die je wilde
en maakte
ik zal
trachten
een voorbeeld
aan je leven
te nemen
zijn
zoals
bedoeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten