als dat
wat
niet is
te zien
noch
te grijpen
mij
die niets
voorstelt
vluchtig
en in stilte
als in het voorbijgaan
raakt
in adem
die stokt
en licht
dat opgaat
zodat ik
gegrepen
geraakt
naarstig
naar vorm
zoek
om dat
wat naar binnen
voelde
uit te broeden
in boeiende
bloeiende gedachten
te verhullen
in luchtige
vluchtige taal
te smeden
in eenzame
leerzame woorden
te roepen
met sterke wil
en beperkte macht
om zo
met hoop
op resonantie
gehoord
gevoeld
begrepen
te worden
waardoor
andere ogen
opengaan
in ontwakend licht
en harten
geraakt
in herkenning
Mooi!!
BeantwoordenVerwijderen