druppels
van de regen
druppels
van de dauw
elke morgen
zie ik ze
liggen
en hangen
wachten
op het licht
dat komen zal
om te pronken
en te flonkeren
te schitteren
en te spiegelen
duizend
kleine diamantjes
op een tapijt
van groen
kon ik er
maar één
vangen
koesteren
bestuderen
doorgronden
en doorzien
in een beeld
vereeuwigd
in een vorm
gehecht
ik zou
de wereld
er in zien
het universum
weerspiegeld
in een druppel
scheppingskracht
duizend
kleine zaadjes
op één enkele bloem
zaad
voor de groei
zaad
voor de toekomst
de cyclus
van het leven
de bron
van elk bestaan
golf na golf
vult zich
voorwaarts
ik voel mij
zo'n zaadje
op een bed
vol met woorden
ik voel mij
een druppel
als weerspiegeling
van de tijd
in mij
is de wereld
verborgen
in mij
is het zaad
van belofte
elke morgen
word ik wakker
elke dag
speel ik mijn lied
van zijn
en van worden
van spelen
en van doen
mijn druppel
is een bron
van duizend
glinsterende woorden
taal die overbrugt
wat zin
kan beduiden
het zaadje
dat ik wegblaas
leert mij
loslaten
naar de toekomst
mijn houvast
voorbij
begraven
in hoop
gelouterd
door vertrouwen
wachtend
op de dauw
van een nieuwe dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten