je zegt
het gaat
het gaat goed
het gaat voorbij
zijn gangetje
zoals altijd
zoals het hoort
het lijkt normaal
maar
ik probeer
je
met aandacht
te peilen
te doorgronden
te vangen
want
het lijkt
alsof het
toch anders is
als anders
ontloop
alsjeblieft
mijn aandacht niet
draag
wat je niet kunt dragen
niet alleen
ontdoe je
van je masker
van gewoon doen
breek muren af
want ze verbergen niet
maar
ze ontkennen
en ontlopen
laat
je tranen gaan
zeg
met zoveel woorden
het gaat niet
helemaal niet
ik zie het niet
meer zitten
ik kan het
niet meer aan
laat
je zelfbescherming los
wees kaal
en hulpeloos
en leg je diepste pijn
bloot
erken het
zie het
onder ogen
breng het maar
bewust
onder mijn aandacht
laten we
samen dragen
samen huilen
samen
onmachtig zwijgen
laten we
bidden
en de aandacht
trekken
roepen
tot de God
die is
die weet
van jou
en je verdriet
want
de weg
is nog lang
de nacht
zal duister zijn
maar
het licht
van de dag
van morgen
is de hoop
op beter
nu nog
onzichtbaar
ver weg
pijnlijk afwezig
laten we
daarom
samen
de aandacht
richten
op de God
van elke dag
die je kent
die je draagt
door de nacht
van zorgen
Mooi verwoord, God is er in.....
BeantwoordenVerwijderen