Slowly exploding sunlight

Vanmorgen vroeg wakker. Na vier uur niet meer geslapen. Om zes uur vanmorgen toch maar opgestaan. Meteen maar met mijn fototoestel naar buiten gegaan, want het begon net licht te worden. Boven het water hingen nog flarden mist. Het duurde niet lang of de zon kwam de wolken oplichten en inkleuren. Traag explodeerde het zonlicht boven de horizon en zette alles in het licht van zichtbaarheid.

Prachtig om te zien.

Toen de zon er eenmaal goed door was, toverde het zonlicht, de mist, de dauwdruppels prachtige schilderingen in het water, het gras, de planten. Die fase komt in een volgende blog. Want deze eerste fase zijn al veel te veel foto's voor een enkel blogbericht ... Sorry, ik kan het ook niet helpen gevangen te zijn door schoonheid en aantrekkingskracht van licht, kleuren en natuur, allemaal zichtbare en aanraakbare uitdrukkingen van de ideeënrijkdom en de scheppende, machtige hand van een betoverende Kunstenaar.

Geniet maar even mee, als je vanmorgen nog lag te slapen in je warme bed. Ik had de tijdelijke slapeloosheid, de morgenfrisheid en de natte sokken en schoenen er graag voor over ... En de dag is nog maar net begonnen. Dat belooft was, dus ...!