De laatste weken op weg naar mijn werk hoorde ik zijn luide roep al een paar keer door de bomen gaan van het Krimpenerbos. Een enkele keer vloog hij redelijk dichtbij op, maar verdween te snel om foto's te kunnen nemen.
Vanmorgen had ik even geluk. Een minuut of twee bleef er één zitten in een boom, op dertig meter afstand, ondertussen bleef hij roepen. En ja, al snel kwam nummer twee er naast zitten. Een tiental foto's kunnen maken. Toen nummer drie overvloog, waren zo plotsklaps verdwenen.
Jammer van het felle, van de zijkant komende directe zonlicht, maar al met al heb ik ze nog nooit van zo dichtbij kunnen vastleggen. Mooi moment, zo 's morgens vroeg ...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten