Requiem

een requiem

voor dat wat voorbij ging

voor alles wat geweest is

voor hen die ons voorgingen

een weemoedig lied

in de avondstilte

een schaal vol woorden

en onbestemde gevoelens 

een verlangen naar ooit

tijden her

pijnlijke herinneringen

heel ver weggestopt

die voorzichtig boven komen

een gemis zo diep

vage beelden

verzwegen woorden

verdronken toekomst

begraven plannen

het is stil

zo nameloos stil

zo mistig en heiig

afwachtend

zonder verwachting

verdwaald

en mistroostig

eenzaam

onaanraakbaar

intens

heel intens

memento mori

en toch

niet in de put

niet depressief

en ook niet ongelukkig

want herinneringen

mag je koesteren

je draagt ze mee

ze zijn van jou

onopgeefbaar

hartverwarmend

glanzende juwelen

dierbare momenten

diepe en warme liefde

het leven vertraagt

als de dood

om de hoek kijkt

en alles breekbaar

en kwetsbaar blijkt te zijn

bezigheden haperen

stemmen verstommen

je adem stokt

je hart slaat op hol

maar toch

ook

ontegenzeggelijk

wis en waarachtig

is er hoop

gaat het leven door

is er toekomst

heeft de dood

niet het laatste woord

het zaad

dat gestrooid is

de generaties voor ons

de geliefden

die naast ons hebben gelopen

ze zijn niet alleen begraven

hun geest leeft voort

ze zijn alleen

niet hier

of te zien

eens

op een dag

komen herinneringen tot leven

zullen doden opstaan

geeft de aarde

zijn schatten terug

een dag van ontmoeting

herkenning

en vreugde

alle tranen verdwenen

verdriet op de vlucht

dood aan de dood

de toekomst oneindig

leven in eeuwigheid

de opstanding

is gekomen

het einde

een nieuw begin

mijn Alpha

en mijn Omega

aan het hoofd

van een schare

die niemand kan tellen

van aangezicht tot aangezicht

in levenden lijve

glorie en luister

voor Hem

die het leven schiep

de dood overwon

de opstanding is

en de toekomst

nu nog

voorzichtig

aan het voorbereiden is

onnavolgbaar

onvoorspelbaar

onbegrijpelijk

maar het vertrouwen

meer dan waard

kom zing met mij

een requiem

een lied van weemoed

en nostalgie

herinneringen

te pijnlijk om te uiten

tranen om het verleden

maar ook

met hoop en vertrouwen
voor later

en een bede

een smeeklied

een ultiem verlangen

om kracht voor vandaag

om woorden

om liefde

om leven

in het hier en nu

een requiem

om onder ogen te zien

wat geweest is

te verlangen naar wat zal komen

en te zijn

wie je bent

hier te wandelen

met je medemensen

bewust

akelig bewust

en te wandelen met je Maker

Hij is de weg

de weg

de weg

soms 
voor je gevoel
een beetje

ver weg

wandel je mee

in geloof en verwachting

van de belofte

van die toekomst


de duisternis in
het licht tegemoet