Dichter

een dichter

is voor veel mensen

toch een geval apart

een wereldvreemde

woordenworstelaar

die met drielaagse betekenissen

het zijn lezers

zo moeilijk mogelijk maakt

om te begrijpen

wat hij nou feitelijk

bedoelde te zeggen

cryptische lariekoek

moderne flierefrutsels

expressionistisch gebrabbel

hoger dan de gemiddelde pet

of juist nogal laag bij de grond

het blijft vaak
bij een

in de lucht hangend 
vraagteken

melancholieke

maar gespeelde waanzin

ten hemel schreiend

onvervuld verlangen

naar de ooit gedumpte

maar achteraf toch wel

echt gebleken ge-liefde

o, o

de platonische wanhoop

ten top

en deze sophisticated culturals

met een jaarlijkse productie

van twaalf in een dozijn

worden dan tegenover

nietsvermoedende scholieren

de hemel in geprezen

en als verplichte kost gebruikt

als poging tot opvoeding

en bijschaving

van hun cultureel elitair denken

waarna zij van de weeromstuit

afgezien van hun noodzakelijke cijfer

voor literatuurkennis

later nooit

maar dan ook nooit

meer enige interesse

zullen tonen

voor gedichten

voorgoed genezen

wat dan toch 
ook wel weer jammer is

want er zit ook best wel

hier en daar

af en toe

iets moois tussen de onzin

en begrijpelijks

tussen de moeilijkdoenerij

dan heb je ook nog

een andere variatie

van de soort

die nogal strak

het ritme hanteren

van het refrein

een op en top

lopend geheel

met alleen

jammer genoeg

wat minder nadruk

op de inhoud

en 

om nog maar

een ander uiterste

voor het voetlicht te trekken

er zijn ook mensen

die alles uit de kast halen

om een woord

aan het eind van de zin

te laten rijmen

op een ander woord

uit een andere zin

wat me nogal vermoeiend lijkt

om als lezer telkens weer

te moeten controleren

want hoe je het ook 
wendt of keert

echt soepeler lopen

gaat het er niet van

als je je in allerlei bochten

moet zien te dwingen

om het een beetje leesbaar

te kunnen krijgen

het wordt zo snel

een sinterklaasgedicht ...

ja dichter

ik had het best wel

willen worden

ooit

vroeger

in barre tijden

de puberteit

van worstelen

met je identiteit

maar nu

nee nu is het te laat

sorry

ik heb teveel ervaring

van het leven

meegekregen

ik geloof niet meer

in sprookjes

maar wel in de dubbele

werkelijkheid

en in menselijke 

in plaats van

platonische liefde

nee dank je de koekoek

voor mij ook geen

vorm

als knellend harnas

geen rijm of ritme

als maatstaf

en toch 

kriebelt het

wil ik woorden rijgen

heb ik behoefte

om boodschap-eieren 
te leggen

in de week van

andermans gedachten

expressie

van een impressie

uiting van een inslag

een idee

een visie

een wens

of diep verlangen

naar buiten toe roepen

de kwetsbaarheid in

wellicht ben ik toch wel

wat dwars en tegendraads

misschien ook best wel 

een tikkeltje eigenwijs

kan ik het daarom niet laten

soms
de bron van het deksel

te ontdoen

laat mij daarom maar

een beetje in het wilde weg

bazelen en beuzelen

tirulantijnen vogelen

en goochelen met woorden

want het is toch 

echt wel 
ongelooflijk mooi 

dat je zo met letters 

die zinnen vormen

een kasteel kunt bouwen

om in te wonen

een ivoren toren

met uitzicht

een pleisterplaats

om in te schuilen

verstoppertje te spelen

of een dutje te doen

jezelf even uit te tillen

boven de alledaagse werkelijkheid

zo kom je

dichter bij jezelf

dichter bij het leven

dichter bij voorbij het leven

dichter bij wat je niet zien kunt

dichter bij de waarheid

dichter bij God

hoe dichter ik nader

hoe mooier het wordt

als dichter

al is het dan namaak

ben ik opener

dan anders

een venster

op mijn ziel

kwetsbaar

maar ook

aanraakbaar

en aaibaar

en daarom 

rijg ik woorden

tot halve zinnen

flauwe ideeën

tot woeste dromen

milde wensen

tot hogere roepingen

borrelende beelden

tot hartekreten

in de hoop

dat er ergens

op het wereldwijde

spinneweb

iemand

zichzelf herkent

en amen zegt

op wat ik dacht

en stilletjes

vol herkenning

glimlacht

een klik

dus

connectie

dus

dichter

bij elkaar

ik dicht

om het gat

te dichten

ik dacht

ik heb niks 

te duchten

in meen

wat ik denk

en wellicht 

voelt

iemand

wat ik bedoel

volg

je me nog

nader eens

wat dichter

tot de dichter

en roep hem

tot de orde

zodat hij er

een fatsoenlijke

punt

aan 

breit

punt

dicht