Aan de morgen van deze dag, bekend als Dankdag voor gewas en arbeid, was het erg somber en mistig. Niet echt iets wat een gevoel oproept om dankbaar voor te zijn, zeker als je het vergelijkt met de zonnige dagen die achter ons liggen. Toch geeft het wel een beeld, wat ik heel sterk wil verbinden met het danken van God in het algemeen. Je dankbaarheid uiten, tonen, verwoorden, hangt namelijk niet alleen van je gevoel af. Juist niet, zou ik bijna willen zeggen.
Het is inderdaad niet zo moeilijk om God te danken als alles je voor de wind gaat. Al vergeet je het natuurlijk snel daadwerkelijk te doen. Het is al gauw weer zo 'gewoon' geworden. Maar wat nu, als het moeilijk wordt, als de omstandigheden niet meer ideaal zijn, als je wordt overvallen door somberheid en je overal leeuwen en beren ziet? Dat is andere koek. Dan worden onze verlanglijstjes naar God toe juist groter, langer, indringender. We vragen meer, danken minder.
... laat de Geest u vervullen en zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus. (Ef. 5 : 18-20)Dat is nogal wat, wat Paulus ons hier voorhoudt. God danken, altijd, voor alles. Dat gaat diep, heel diep. Wat heeft dat ons te zeggen? Dat we te gericht zijn op de omstandigheden, dat wat we zien en ervaren? Dat het zomaar kan dat we te vast zitten aan het aardse, tastbare? Dat we te gericht zijn op dat wat we krijgen, in plaats van op de Gever? Het zou zomaar kunnen ...
Er zijn christenen, die onder heel moeilijke omstandigheden moeten leven, aangepakt worden om hun geloof, getreiterd, gepest, in de gevangenis gegooid. Maar gek genoeg zie je bij hen een grote dankbaarheid. Daar is iets zichtbaar, merkbaar, tastbaar van de kracht van het geloof. Van de kracht van Degene waar ze in geloven. Daar straalt vertrouwen uit. Wat er ook gebeuren mag, Hij doet wat goed is, Hij houdt me vast. Hij weet alles. Daarom kan Hij gedankt worden.
Een les voor ons? Een aansporing? Een terechtwijzing? Een spiegel? Een leermoment, dat zeker ...
Laten we dankbaar zijn vandaag, en elke dag die daarop volgt. En bidden. Altijd. Voor alles. Hij is het waard.
Blijf bidden en blijf daarbij waakzaam en dankbaar. (Kol. 4 : 2)
Mooie overdenking Anton!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor het leermoment.
BeantwoordenVerwijderen