Stinkend, beroemd, dakloos

Vorige week was de laatste uitzending van de televisieserie van de KRO ‘Stinkend, beroemd, dakloos’, waarbij een viertal min of meer bekende Nederlanders (een sporter, een acteur, een model en een presentator) een week lang werden gekoppeld aan een dakloze ‘buddy’. Om zo te ervaren hoe dat leven is. Letterlijk, aan den lijve, tot aan het slapen op straat toe. Enkele afleveringen heb ik gevolgd. Schokkend om te zien hoe ‘verslaving’ je hele leven kan beheersen, hoe het elke dag een strijd is om een slaapplek te vinden. Maar er zitten ook ontroerende momenten in.

In deze laatste aflevering kijken de deelnemers terug op hun week. Daar worden een paar prachtige uitspraken gedaan.

‘In welk opzicht is jouw beeld over daklozen veranderd?’
‘Het zijn mensen …! Het zijn niet perse mislukkingen van de maatschappij. Ze hebben allemaal een hart, en ze hebben waarschijnlijk nog een groter hart en een warmer hart dan de gemiddelde Nederlander die koud over straat loopt.’ (Esther Schouten)

‘Ik heb wel onwijs mooie dingen gezien. De mensen die het minste hadden, hadden toch het meest over, om je te helpen, om toch iets te delen en om iets te geven. Dat vond ik toch wel supermooi …!’ (Esther Schouten)

Chris Tates: ‘Wat ik ervaren heb, is dat het enige wat echt belangrijk is, is een beetje medeleven, menslievendheid, naastenliefde. Ja, noem het maar gewoon liefde!’

Het herinnert mij aan de reden waarom ik destijds als vrijwilliger begonnen ben met het bezoeken van gevangenen via 'Gevangenenzorg Nederland'.

Het herinnert mij ook aan de woorden van Jezus in Mattheus 25:

Wanneer de Mensenzoon komt, omstraald door luister en in gezelschap van alle engelen, zal hij plaatsnemen op zijn glorierijke troon. Dan zullen alle volken voor hem worden samengebracht en zal hij de mensen van elkaar scheiden zoals een herder de schapen van de bokken scheidt; de schapen zal hij rechts van zich plaatsen, de bokken links. Dan zal de koning tegen de groep rechts van zich zeggen: “Jullie zijn door mijn Vader gezegend, kom en neem deel aan het koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor jullie bestemd is. Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.” Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.”

In dezelfde periode waren er nog twee programma’s op televisie te zien, over min of meer hetzelfde onderwerp:- Jan Eerbeek, 31 jaar gevangenispredikant, inmiddels hoofdpredikant op het ministerie van veiligheid en justitie, vertelt in ‘Nederland helpt’ over de door hem opgerichte stichting ‘Exodus’. Die stichting helpt om ex-gevangenen weer in de maatschappij terug te keren. Met vallen en opstaan. Soms met veel vallen … Soms met heel veel geduld en liefde dus, die nodig is om mensen te blijven steunen, helpen, begeleiden.
- ‘Blood, sweat & luxuries’ over zes Britse jongeren, die hun luxe leventje aan de kant zetten om hun intrek te nemen in lemen hutjes en sloppenwijken. Een serie die inmiddels is afgelopen, maar die ons Westerlingen de ogen doet openen wat het arme mensen aan de andere kant van de wereld ‘kost’ om ons van onze luxe goederen te kunnen voorzien …