Bijna had ik het gemist vanavond. Gisteren was een van licht overgoten dag, maar vandaag was een grijze, sombere dag, van begin tot eind. Toen ik naar huis fietste begon de aangekondigde regen al zachtjes te druppelen. Net voor ik de laatste bocht wilde nemen, ontwaarde ik rechts van mij een heel lichte, vreemd-roze gloed aan de verre horizon.
Maar voor ik een minuut verder was, kleurde de hemel al roder en roder, zonder dat de zon zelf zichtbaar was. Binnen vijf minuten ontplooide zich een karmozijnrood schouwspel aan een gedeelte van de horizon. En doofde ook zeer snel weer uit, na nog eens vijf minuten was het weer verzwolgen door het schemerige avondgrijs.
En ik mocht even toeschouwer zijn, helemaal alleen voor mijn gevoel, geen mens of kip te zien op dat stille pad langs de molens.
Een wow-moment ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten