Bezoekersmolen

Zo ergens in oktober begint het weer, zomaar, onverwacht. Opvallend vlieggedrag van miljoenen spreeuwen, verzameld in de boezems bij Kinderdijk, zo tegen het schemeren van de avond. 

Groepszweven voor gevorderden, inclusief alle adembenemende bochten en overige oogstrelende capriolen. Je kunt er uren naar blijven kijken. Zo zie je ze ver weg in vele bochten buigen, zo vliegen ze massaal en langgerekt boven je hoofd, als een grote-gaten-firmament van kwetterend gevleugel.

Vastleggen is veel lastiger, omdat het zo massaal, zo ver weg, zo buiten het bereik van elke groothoek blijft, of juist te dichtbij komt om het totaalbeeld in het oog te houden.

Maar soms kiezen ze iets uit, om zomaar massaal even op uit te rusten. Meestal aan het oog onttrokken, ver weg op de bomen en de bosjes, de struiken en het gras. Een enkele keer, zoals gisteravond, zetelen ze zich massaal op de kap van een molen, de wieken of wat dan ook voor uitstekende delen. 

Een gekwetter van jewelste. Het blijft voortdurend onrustig, want telkens vliegen er spreeuwen weg of wil juist een nieuw wolkje zich nestelen in het overvolle gedrang van soortgenoten.

Slecht licht helaas en veel bewegingen tussendoor, maar het blijft een magnifiek gezicht ...

En ook nog maar even een filmpje erbij. Voor het grotere beeld van het geheel.