dauw
is een zijdezacht
lichtkleed
van ongevallen
druppels
op al wat
leeft
bewogen
door een zacht
zuchtende
wind
ontworsteld
aan de kille
nacht
ontschemerd
op de vroege
morgen
vanuit de aarde
opgeademd
vocht
een prille
zegen
van boven
te vaak
ongezien
over het hoofd
gekeken
en het hart
gemist
als
het eerste
licht
van ver voorbij
de horizon
gekomen
gevangen wordt
in een verstild
zilveren spiegel
in duizendvoud
gebroken
doneert zij
een intieme
reflectie
aan je dorstige
geest
een glim-
lachende
stilte
die je geloof
wakker
kust
een zwijgend
woord
dat je ziel
voeden
wil
een tedere
keten
van tekens
van leven
of te wel gewoon heerlijk van deze momenten genieten.
BeantwoordenVerwijderen