de avond
gaat langzaam vallen
geluiden verstommen
er is nabijheid
zonder te zien
er is hoop
in de schemer
het water fluistert
voorzichtig
tere beloften
voor later
het zaad
van uw liefde
is met aandacht
gestrooid
ik put kracht
uit uw stilte
voed mij
met zwijgen
koester mij
in uw breekbaar licht
donkere wolken
van onnoembare zorgen
drijven
langzaam weg
voor de koepel
van de blauw
glanzende hemel
het is goed
zo
en het wordt
nog beter
en ik voel mij
bij voortduur
geborgen
in uw vertrouwen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten