Zomaar even vijf minuten. Stoppen. Afstappen. Foto's nemen. Vangen van de werkelijkheid. Vastleggen van de spiegelingen op het water. In de luwte, zonder rimpelingen van de wind. Op een een verstild plekje.
Omzoomd door groeiend groen, in enkele weken tijd ontsproten en opgeschoten. Spiegelingen van het wit van de wolken en het blauw van de hemel in het donker van het water. Een heldere zicht onder het wateroppervlak laat zien dat er een andere plantenwereld is te zien, traag golvend, donker verborgen, zelfde tinten groen.
Glinsteringen van het late middaglicht op de op het wateroppervlak drijvende plompbladeren, gevangen tussen twee werelden van lucht en water, zwevend op de grens. Weer die kleur groen. Een ronde vorm.
Bespiegelingen over de grens van leven en later leven, leven en eerder leven, leven en ander leven. Leven en dood ook. Tijd en eeuwigheid. Zichtbaar en onzichtbaar. Wind en beweging. Spiegelingen. Glinsteringen. Vloeibaar water. Adembare lucht. Groei in de natuur in vele variaties, met soms verschillende aard en regelmaat, doel en groeitijd.
Natuur als bron van gedachten en ideeën, verwijzingen en relaties, schakeringen en dieptewerking. God als bron van licht en lucht, water en groen, mens en dier. God als bron van alles. Zelfs van opmerkzaamheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten