Revolutie

Suppose Christianity is not a religion at all but a way of life, a falling in love with God, and through Him, a falling in love with our fellows. Of course such a way is hard and costly, but it is also joyous and rewarding even in the here-and-now. People who follow that Way know beyond all possible argument that they are in harmony with the Purpose of God, that Christ is with them and in them as they set about His work in our disordered world. If anyone thinks this is perilous and revolutionary teaching, so much the better. That is exactly what they thought of the teaching of Jesus Christ. The light He brought to bear upon human affairs is almost unbearably brilliant, but it is the light of Truth, and in that light human problems can be solved.                                                                         J. B. Phillips (1906-1982)

Van de week plaatste ik hier nog een blog met de mooie titel 'Eenheid in verscheidenheid', met een nogal teleurgestelde toon. Waar moet dat heen met alle gekissebis in christelijk Nederland?

Vandaag werd ik getroffen door bovenstaand citaat op de site Christian quote of the day. In het bedoelde citaat trof mij de simpele, eenvoudige, maar uiterst radicale boodschap van het evangelie weer eens. Het revolutionaire aspect, van ver gekomen, dat de wereld heeft veroverd, samengevat in een cruciaal woord.

Liefde.

Niets meer, niets minder. Dat is nog eens kernachtig verwoord. Geen stelsel van regels en wetten, geen religie van denkbeelden, geen strakke vormen en voorgeschreven tradities, geen kerk, of afsplitsing, geen poging zelfs om tot organisatorische eenheid te komen.

Liefde als ontvangen gave, geschonken genade. Zeker. God zelf moest er aan te pas komen, de ultieme Bron van liefde. Om het ons te tonen. Om het ons te geven. Om zijn leven voor ons te geven. We hebben het allemaal weer gehoord, herdacht, beleden. Het kwam van boven, van buiten, van ver. Maar het kwam wel dichtbij. In onze wereld. In ons leven.

Maar liefde is ook een opdracht. Liefde is een werkwoord.

Niet een woord om over te discussieren. Niet een theologie om uit te diepen. Geen meerduidig uit te diepen begrip. Waarover je boekenkasten vol interpretaties kunt schrijven. Geen tastbaar en meetbaar idee wat je wetenschappelijk kunt onderzoeken. Niet iets om te ontrafelen. Zelfs geen logica.

Maar een kracht die ons drijft. Een vuur dat ons vult. Een opdracht, een taak. Uitstralen, doen, werken, zijn, luisteren, gaan. Op de plaats waar het nodig is. Bij mensen die er naar snakken. Langs heggen en stegen, langs wegen en in armoedige huizen. Overal waar behoefte is, waar nood is en eenzaamheid.

Liefde is niet vrijblijvend. Het is een relatie. Het is een verbinding. Het is jezelf geven. Weggeven. Wegcijferen. Het is gaan in de goot. Gebrokenheid onder ogen zien. Er zijn. Iets doen. Zelfs zwijgen en luisteren is nog iets doen.

Niet met zichtbaar resultaat. Geen loon, salaris of complimenten. Geen prestatiebonus. Soms wellicht lijkend op een bodemloze put. Soms een druppel op een gloeiende plaat. Een harde weg wellicht. Van vallen en struikelen en je kop stoten.

Wereldveranderend. Schokkend. Bevrijdend. Banaal. Belachelijk. Niemand zal het begrijpen, niemand zit op ons te wachten, iedereen zal ons voor gek verklaren. Misschien. Maar wat dan nog?

En, het is gewoon gratis. Je hoeft geen speciale gave te hebben. Niet kunnen praten. Geen hogere intelligentie. Geen speciale vaardigheden. Gewoon voor iedereen weggelegd. Enige vereiste, een directe lijn naar Boven. Voeding vanuit de Bron. Liefde vanuit het Leven. Licht vanuit de Liefde.

Goed om daar iedere dag aan herinnerd te worden. Om elkaar aan te herinneren, op te wijzen, toe op te roepen. Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Begin vandaag. 

wordt een bron

deel de liefde

vul met water

regen licht

troost met woorden

ga in vrede