als
het druk
en heftig
stormt
van indrukken
die je te pakken
willen nemen
je de druk
ervaart
om te presteren
je hoofd
op barsten staat
de bellen rinkelen
en de deadlines
ruimschoots
overschreden zijn
dan
snak je
naar rust
en stilte
om je heen
verlang je
op jezelf te zijn
basaal
en kaal
alleen
nog maar
ademen
en voelen
dat je er bent
maar als je dan
de kans krijgt
alleen te zijn
dan voel je het
kriebelen
en wiebelen
en dringen
al die te moeten
zaken
te volbrengen
taken
nog
in je hoofd
houden je aandacht
gevangen
verdrijven de rust
die je zocht
vergallen
de eenzaamheid
tot onrustige kakafonie
van dartelende gedachten
o
zou het niet
mooier
en beter zijn
om telkens weer
in de stilte
te beginnen
jezelf
van alle overbodige ballast
te ontledigen
een te zijn
met alles
om je heen
nederig
aanwezig
te zijn
bij de stille Getuige
adem
te halen
in zijn wind
en geest
en zo
opgeladen
gepoetst
en schoon
gewassen
vervuld van
warme vrede
en gelouterde liefde
weer op te staan
glimlachend
op weg te gaan
alle herrie
van een afstand
bedaard
te aanschouwen
je schouders
op te halen
en vanuit
een innerlijke rust
stap voor stap
en taak voor taak
de stapels
weg te werken
objectief
te leren
nee te zeggen
tegen alle gekte
en als het dan toch
te veel
dreigt te worden
gewoon op te staan
en weg te lopen
denkend
morgen
is er weer
een dag
want
de boog
kan toch niet altijd
gespannen zijn
als er al druk
op de stilte ligt
waar moet je dan
de rust nog vinden
dus
is altijd
de eerste prioriteit
de drukte
af te leggen
in het zwijgen
leeg te leren worden
van woorden
en taken
alle doen
te laten
alle onrust
uit te blazen
geestelijk
op adem
te komen
stil te worden
voor de Vervuller
van Liefde
te bidden
zonder woorden
te zijn
zoals je bent
dan
kun je het leven
pas aan
dag voor dag
stap voor stap
ademtocht
na ademtocht
ja
dat het kan
dat weet je wel
en dat het moet
daar ben je van
doordrongen
maar
doen
is dan
vreemd genoeg
altijd weer
trager
en vooruitgeschoven
ondergeschoven kindje
van de rekening
dan het wensen
zo lijdt de mens
het meest
door voor doen
te vrezen
in plaats van
te vertragen
te remmen
voor overstekende haast
en te duiken
voor overvliegende drukte
alleen
vanuit de kern
van zijn
en samensmeltend
met de Hartenluisteraar
die stilte resoneert
kun je naar buiten treden
het leven tegemoet
niet
andersom
vervuld van alles
trachten jezelf
te vinden
en te ontdekken
in de chaos
van drukdoenerigheid
en wentelen
in bezig-zijn
wel jammer
dan weer
dat er zoveel
woorden
nodig zijn
om zo iets basaals
duidelijk te maken
het bewijs
van overtolligheid
nog lang
niet klaar
dus
met leren
te beperken
tot een enkel woord
met dezelfde strekking
als dit hele betoog
in al zijn dubbelzinnigheid
en uitgestrekte
uitgesmeerde
uitgemolken
uitgerekte
woordenbrij
kan duidelijk maken
oef
nu heb ik zelf
de stilte
even
heel hard nodig
de warmte
van een bed
en de van vele gedachten
zuiverende slaap
daarom
wens ik mezelf
de rust
en vrede toe
de genade
van overgave
het wonder
van onthechten
en de kunst
van loslaten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten