het beeld
dat wij ons
vormen
opbouwen
uit ideeën
verstevigen
met meningen
en aangenomen adviezen
is dat nou
de kern
en het wezen
of slechts
de uiterlijke schijn
van zijn
de gemetselde
muren
van buitenkant
als weerspiegeling
of juist bedekking
de vorm
die wij kiezen
voor wat
niet te bevatten is
en dat wij
dan later weer
ontlopen
omdat het niet
beantwoordt
aan ons wereldbeeld
of ons verlangen
wat doel moet
zijn
van wie wij
zijn
of willen worden
ontworsteld
en ontworteld
om gericht
het gat te dichten
met nieuwe
maar andersoortige
vullingen
de bezigheden
die wij zoeken
altijd
eindeloos
en rusteloos
is dat niet
een eeuwigdurend
ontlopen
van onder ogen zien
dat wij de onrust
diep van binnen
niet kunnen
stillen
met beelden
en vormen
dode dingen
en bezig zijn
diep
onder het stof
van eeuwen
her
ver
in de krochten
van de ziel
ligt
diep verborgen
helende
lavende stilte
ontloopbaar
en toch bereikbaar
onzichtbaar
maar wel te ervaren
schijnbaar doelloos
best wel eng
en confronterend
maar beter
dan het beeld
de vorm
of alle drukte
opent zij
de ogen
van onze geest
voor de achterkant
van zijn
de toekomst
van worden
het wezen
van inhoud
de oorzaak
van leven
soms
vang je dan
een glimp op
van eeuwigheid
de bron
van alles
vallen
beelden
in duigen
en dingen
op hun plek
kom
laten we gaan
onthechten
en loslaten
zitten
en zoeken
naar de kern
de stilte
en de bron
beelden
voorbijgaan
dromen
verbeelden
verlangen
benoemen
vormen
ontmaskeren
en komen
tot het doel
het doel
van enkel
liefde
puur
volmaakt
relationeel
en diep verbindend
kom
bid
met mij
de diepte in
de hoogte op
de verte in
naar binnen
naar buiten
naar boven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten