Bouwen aan een monument (2)

Vandaag de eerste stappen gezet om te werken aan het monument waar ik eerder over schreef, 'Bouwen aan een monument', een nieuw blog over het korte leven van onze zoon Nathaniel, 21 jaar geleden geboren en overleden aan een hartafwijking.

Vanmorgen de eerste structuur gemaakt. Vanmiddag was er condoleren in verband met het overlijden van mijn schoonvader. En nu, vanavond, in alle rust, gewerkt aan de invulling van de eerste teksten, die al die jaren geduldig lagen te wachten.

Het voelt vreemd, zo, die twee voorbije levens. Een generatie boven me, een generatie na mij. En ik ben een raakpunt, een tussenschijf, een verbindingsschakel. Het heden raakt het verleden.

Het is nog niet af, nog lang niet. Maar de eerste fase ging redelijk snel. Ik wil proberen op dat blog ook tijdens het formeren, vormen en formuleren mijn gevoelens en ervaringen te delen, maar wil het wel gescheiden proberen te houden van de activiteiten van deze blog. Dit is dus voorlopig de laatste verwijzing ernaar.

Voor de geïnteresseerden, voor degenen die het aankunnen, voor degenen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, dus: 'Monument voor een parel'.